اشک های بی صدا

 عاشق اگر مریض است،‌ مریض وسوسه شیطانی و مال دنیا و دوستی اطرافیان نیست،‌ بلکه بیماری دل دارد و هم سوز است امّا یک ناآرامی و انتظار در او می­باشد.
عاقل و عالم بحث و جدل می­کنند، امّا عاشق از این مقوله کاری بیرون است.
بیماری همانند سرطان نیست بلکه بیماری با زاری همراه است و فقط چشم داشت به معشوق و انتظار لطف و نظر او را بردن، و از این که در هجران به سر می­برد می­باشد.

 عاشقی پیداست از زاریّ دل
نیست بیماری چو بیماریّ دل

 آن عاشقی که در عشق واقعی به سر می­برد گرچه در سوزش و زاری و ناله است امّا در بهشت است؛ چون بهشت در دست معشوق است، کلید بهشت از معشوق است و معشوق بهشت ساز است امّا در عشق مجازی این طور نیست.

عاشق در عشقی می­سازد که جنبه صورت دارد نه سیرت و این معشوق خود آفت پذیر است و دامنه آن بر عاشق بیچاره هم می­افتد.

 آنچه بر صورت تو عاشق گشته­ یی
چون برون شد جان، چرایش هشته ­یی؟

 اگر کسی بگوید: چرا فلان کس عاشق شده و زندگی­ اش به هم خورده و فکرش مشغول است و …؟ آیا عشق واقعی دلیل می­خواهد؟

نه، سایه معشوق بر او افتاده و کشش و جذبه معشوق گرفتارش کرده و هیچ دلیل ظاهری هم لازم ندارد ؛ لذا عشق جنبه غیبی دارد چون دلیل عاشق شدن بر خود عاشق هم مشخص نیست !

 مقامات معنوی؛ مقام عاشقین
 استاد سید علی اکبر صداقت