اشک های بی صدا

لطف امام حسین علیه‌السلام به ساربان

 امام صادق علیه‌السلام فرمود: زنی در کعبه طواف می‌کرد و مردی هم پشت سر آن زن می‌رفت. آن زن دست خود را بلند کرده بود که آن مرد دستش را به روی بازوی آن زن گذاشت؛ خداوند دست آن مرد را به بازوی آن زن چسبانید.

مردم جمع شدند حتی قطع رفت‌وآمد شد. کسی را به نزد امیر مکه فرستادند و جریان را گفتند.

او علما را حاضر نمود و مردم هم جمع شده بودند که چه حکم و عملی نسبت به این خیانت و واقعه کنند، متحیر شدند!

 امیر مکه گفت: آیا از خانواده پیامبر صلی‌الله علیه و اله کسی هست؟

گفتند: بلی حسین بن علی علیه‌السلام اینجاست.

شب امیر مکه حضرت را خواستند و حکم را از حضرتش پرسیدند.

 حضرت اول رو به کعبه نمود و دست‌هایش را بلند کرد و مدتی مکث فرمود و بعد دعا کردند. سپس آمدند دست آن مرد به قدرت امامت از بازوی آن زن جدا نمودند.

امیر مکه گفت: ای حسین علیه‌السلام آیا حدی نزنم؟

 فرمود : نه.

 صاحب کتاب گوید: این احسانی بود که حضرت نسبت به این ساربان کرد اما همین ساربان در عوض خوبی و احسان حضرت در تاریکی شب یازدهم به خاطر گرفتن بند شلوار امام دست حضرت را قطع کرد.

صلی الله علیک یا مظلوم

 رهنمای سعادت 1/36 - شجره طوبی ص 422.
 یکصد موضوع پانصد داستان جلد اول
 استاد سید علی اکبر صداقت

  روز بیست و پنجم ماه ذی‌الحجّه، روز نزول سوره هل‌أتىٰ است.

 بنا به برخی از روایات، روز مباهله هم روز بیست و پنجم بوده است و به تبع آن، نزول آیه ی تطهیر و ماجرای اصحاب کساء هم در همین روز واقع شده است.

  این دو روز ( بیست و چهارم و بیست و پنجم ذی الحجّه ) حاکی از مقام بلند ولایت و امامت و خلافت و کرامات و فضائل و مراتب بلند معنوی اهل بیت علیهم‌السّلام است.

  در محضر استاد مهدی طیب - جلسه ی 18 آبان 91

 آخر الزمان و ظهور باطن آخرین نبی
 ظهور غیبی ترین بعد هستی

زمان بعثت آخرين نبي، با  زمان ظهورِ باطن او يعني  ولايت، همراه است. اين ولايت در ابتدا داراي وجود غيبي بود و هم اکنون ظهور آن شروع شده و هر روز اين باطن، ظاهرتر مي شود.

همان طور كه « نبوت»ِ کسي که در ابتدا به عنوان  حقيقت محمدي(ص) در  عالم غيب بود در آخر  ظهور کرد و  نبوت، به  کامل ترين شکل ظاهر شد،  در مورد  ولايت نيز آنچه در  ابتداي نبوتِ آخرين پيامبر(ص) ظاهر شد همچنان ادامه مي يابد تا در  آخرين مرحله ي  کمال شريعت محمدي(ص) در جمال حضرت  مهدي(عج) به کامل ترين شکل  ظهور کند و اين است معني ظهور غيبي ترين بُعد هستي در آخرالزمان از طريق  وجود مقدس  امام مهدی(عج).

 ملاحظه فرموديد که  ظهور.ولايت از علي بن ابيطالب(ع) شروع شد و همچنان ادامه می يابد تا  ظهور.مهدي(عج)
 و اگر رسول خدا(ص) فرمودند:
«عَلِيٌّ نَفْسِي»
علي جان و نفس من است، آن نفس در عين آن که در باطن رسول خدا(ص) است، به جلوه ي علي(ع) ظاهر مي شود، همان طور که خداوند در معراج با زبان و صوت علي(ع) با پيامبر(ص) سخن گفت.

 چون نفس هرکس در آن شرايطِ باطني، ظهور مي يابد و لذا حضرت حق براي رسول خدا(ص) با زبان و صوت باطن آن حضرت يعني علي(ع) سخن مي گويد.
  يکي از اصحاب از رسول خدا(ص) سؤال کرد با چه لغتي پروردگار شما در شب معراج با شما سخن گفت؟
  فرمودند: «خاطَبَني بِلُغَةِ علي بن ابي طالب وَ اَلْهَمَني»
با لغت علي به من خطاب کرد و الهام فرمود تا اين که من عرض کردم

 پروردگارا!
تو با من سخن مي گويي يا علي؟

  فرمود:
اي احمد من چيزي چون اشياء نيستم و با مردم و اشياء قياس نمي شوم. تو را از نور خود خلق کردم و علي را از نور تو و او را بر باطن قلب تو تابانيدم و در قلب تو کسي را دوست داشتني تر از علي بن ابي طالب نيافتم پس با زبان او با تو سخن گفتم تا قلب تو را آرامش بخشم.

همان طور که رسول خدا(ص) در جريان مباهله با مسيحيان نجران آنجايي که خداوند به رسول خدا(ص) مي فرمايد:

بگو بياييد فرزندان و زنان و نفس هاي خود را بخوانيم و سپس به دروغ گويان لعنت کنيم،

 در ازاء نفس خود، علي(ع) را آوردند تا معلوم شود  اميرالمؤمنين(ع) به جهت  مقام ولايت،  جان پيامبر يعني  باطن نبوت است.

 
 
 اصغر طاهرزاده

‍  می‌خواهید انسان‌های صالحی شوید و صلاحیت پیدا کنید؟
  امام کاظم علیه السلام فرمودند:

«مُجالَسَةُ الصّالِحينَ‏ داعيَةٌ اِلَى‏ الصَّلاح‏» (1)

راهش این است که با انسان‌های صالح و شایسته مُجالس و همنشین باشید، این سبب می‌شود که انسان به سوی صلاح و شایستگی جلب و جذب شود.

 راحت‌ترین راه برای خوب شدن، همنشینی با خوبان است؛ اینکه انسان با نیکان مُجالس شود. «المُجالِسَةُ مُؤَثِّرَةٌ» ولذا برای رسیدن به صلاح با صالحان همنشین شویم.

 صالحان در وهله‌ی اوّل پیامبراکرم، ائمّه‌ی هدی و اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هستند؛

امیدوارم خلوت‌هایی برای نشستن در محضر آنها داشته باشیم یا در زیاراتی که به مرقد مطهّر آنها مشرّف می‌شویم، با آنها هم‌نشینی کنیم و بیشترین بهره را برای نِیل به صلاح به‌دست آوریم

  و در مرتبه‌ی بعد دست‌پروردگان، شاگردان و پرورش‌یافتگان مکتب اهل‌بیت علیهم السلام، انسان‌های وارسته، صالح و شایسته‌ای که از مکتب ائمّه علیهم السلام درس صلاحیت فرا گرفتند.

 اگر با آنها رفیق شویم و با محبّت و صمیمیت با آنها بنشینیم بهترین و سریع‌ترین راه برای نیل به صلاح است.

 در محضر استاد مهدی طیب 89/03/27

  1. کلینی، کافی، ج 1، ص 41 و مجلسی، بحارالانوار، ج1، 141.
 

 محبوب خدا شدن بالاتر از محبّ خدا بودن است. کسی که محبوب خدا شود، دیگر کاری از دستش نسبت به خدا بر نمی‎آید، مغلوب و مضطر می‎شود و دست روی دست می‎گذارد و یکسره خدا به او خدمت می‎کند و او غرق در شرم و حیا می‎شود. خداوند وقتی حبیب و محبوب خود یعنی پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم را آفرید، به او نظر محبّت افکند و او غرق در حیا شد و عرق شرم بر جبینش نشست. از هر یک از آن دانه‎های عرق، یک پیامبر خلق شد. وقتی پیامبر ما صلّی الله علیه و آله و سلّم محبوب خدا شد و دید هیچ کاری برای خدا از دستش ساخته نیست، محبّتش را متوجّه خلق کرد و همه‎ی آنها را در آغوش محبّت خویش گرفت. خدا هم به او فرمود: قُل اِن کُنتُم تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونى یُحبِبکم اللهُ: به مردم بگو اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا محبوب خدا شوید. از این راه انسان محبوب خدا می‎شود. محبوب هر کاری بکند، مجاز است. محب دلش می‎خواهد محبوبش از جای خود تکان نخورد و خودش دائماً به او خدمت کند.

 عشق مَجاز، پل و قنطره‎ی عشق آخرت است.

 عشق مَجازی مؤمن را در دنیا شراب می‎کند، ولی مدّتی که گذشت، از عشق حقیقی سر در می‎آورد و سرکه می‎شود. سرکه خوراک علی علیه السّلام است. سرکه برخلاف شراب، مزاج را خنک می‎کند.

 مادرها که از دست بچّه‎هایشان عصبانی می‎شدند، آنها را نفرین می‎کردند و می‎گفتند: خدا به زمین گرمت بزند. چه زمینی از زمین محبّت گرم‌تر و چه دعایی از این نفرین بهتر؟

 غیر از اشخاص دیوانه، همه عاشقند، منتها عشقشان کم و زیاد دارد. اینکه در هنگام نگاه به چیزها مژه می‎زنند، یعنی محبوب من این نیست.

 در دنیا غیر از دیوانه‌ها، همه عاشقند و چون عاشقِ معتدلند، ولو اغلب عاشق مَجازند؛ امّا همان عشق هم پیش خدا شریف است. اَلمَجازُ قَنطَرَةُ الحَقیقَةِ: مجاز پلی به سوی حقیقت است. نماز هم که می‎خوانیم، ظاهرش مَجاز است. علم و معرفت، هم جنبه‎ی مَجازی دارد و هم جنبه‎ی حقیقی. غیر از دیوانه کیست که بدون حب راه برود؟ جز دیوانه بقیه‎ی مردم با مَجازشان زندگی می‎کنند و همان مَجاز را نباید رها کنند. ائمّه علیهم السّلام فرمودند: از ما نیست کسی که دنیا را برای آخرت یا آخرت را برای دنیا رها کند . یعنی طبیعتت را تعطیل نکن و راهت را برو، منتها ملایم راه برو. مَجاز هم از حقیقت سر در می‎آورد. وقتی هم که شخص برای تأمین مایحتاج زن و بچّه‎اش کار می‎کند، برای خداست و خدا او را به راه ‎انداخته است که به زن و بچّه‎اش رزق بدهد. منتها ای کاش این حقیقت را می‎دانست و به آن توجّه داشت و در نتیجه شنگول و خوش به دنبال کار می‎رفت و نمی‎گفت گرفتار زن و بچّه شده‎ام.

 مصباح الهدی /ص122و123/ مبحث یازدهم /استادمهدی طیّب

  از من بترسید از دشمن نترسید!!

 قرآن کريم در سوره مائده- که آخرين سوره يا از آخرين سوره‌‌‌‌‌هاي قرآن است و بالاخره در دو سه ماه آخر عمر رسول اکرم نازل شده است و زمان، زماني است که مشرکين يکسره به زانو درآمده‌‌‌‌‌اند و خطري از ناحيه آنها اسلام را تهديد نمي‌‌‌‌‌کند و در همين وقت در غدير خم تکليف امامت روشن، و امامت و خلافت علي عليه السلام به امر خداوند اعلام مي‌‌‌‌‌شود

 يک اعلام خطر از ناحيه خدا به همه مسلمانان مي‌‌‌‌‌نمايد و آن اينکه تاکنون از دشمن مي‌‌‌‌‌ترسيديد که ريشه شما را برکنَد، اکنون نگراني از آن ناحيه منتفي است، اکنون نگراني از ناحيه من است، از اين پس از کافران و دشمنان خارجي نترسيد، از من بترسيد که در کمين شما هستم

 يعني چه؟ يعني جامعه اسلامي از اين پس از درون خود تهديد مي‌‌‌‌‌شود که راه انحراف از مسير خدايي اخلاص پيش گيرد و خدا را فراموش کند. سنت لايتغير خداست که هر ملتي که از درون و از جنبه اخلاقي تغيير کند و عوض شود، خداوند متعال سرنوشت آنها را تغيير دهد

 شهید مطهری
 بررسی نهضت های صد ساله اخیر /آفتی از نوع معنی صفحه ۱۰۱
 بازخوانی آثار اندیشمندان اسلامی
 

 
 باتوجه به جنایت های حیرت آوری که نسبت به انسان های مسلمان میانمار رخ میدهد، استاد رائفی پور نوشت:

  اگر منتظر هستید با روش های دیپلماتیک کشتار مسلمانان میانمار متوقف شود سخت در اشتباهید!

  آنهایی که به عفریته ای مانند “آنگ سان سوچی” جایزه صلح نوبل داده اند همانهایی هستند که دستور کشتار از اتاق عملیات همان ها صادر شده است!

  اسلحه های اسرائیلی، رسانه های امریکایی و سکوت سعودی، بوداپرستان را سرمست کرده است

  راهکار نجات مسلمانان میانمار فقط و فقط جهاد است ، اساسا جهاد را برای چنین روز هایی گذاشته اند

 حالا که قرار است سلاخی شوند چرا جهاد نه…؟

  مسلمانان میانمار باید تسلیح شوند. اگر در این مملکت کاره ای می بودم ثانیه ای درنگ نمی کردم …

 
کافیست از خودمان شروع کنیم

فرهنگ فراموش شده غدیر:اطعام کردن
  امام صادق علیه السلام:
روز غدیر روز اطعام الطعام است. (بحار ج۹۵ ص۳۲۳)

 امام صادق(ع) فرمود:
غذا دادن به یک مومن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق (در راس آنها خود ائمه معصومین) و یک میلیون شهید (در راس آنها حضرت عباس و شهدای کربلا) و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد. (بحار ج۶ ص ۳۰۳)

 در جای دیگر ایشان فرمودند: غذا دادن به یک نفر در این روز مانند غذا دادن به همه پیامبران و صدیقان است. (مفاتیح الجنان ص۵۰۰)

 امام صادق(ع) در رابطه با آمرزش گناهان در این روز نیز می فرمایند: عید غدیر روزی است که خداوند دو برابر تعداد رهاشدگان از آتش جهنم در ماه مبارک رمضان و شب غدر و شب عید فطر از آتش جهنم رها می کند و گناه ۶۰ سال را می بخشد. (بحار ج ۹۴ ص۱۱۹)

 همچنین ایشان می فرمایند: «… و انه الیوم الذى اقام رسول الله (ص) علیا(ع) للناس علما و ابان فیه فضله و وصیه فصام شکرا لله عزوجل ذلک الیوم و انه لیوم صیام و اطعام و صلة الاخوان و فیه مرضاة الرحمن، و مرغمة الشیطان. (وسائل الشیعه ۷: ۳۲۸، ضمن حدیث. ۱۲ )

 امام صادق(ع) فرمود: عید غدیر، روزى است که رسول خدا(ص)، على(ع) را به عنوان پرچمدار براى مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفى کرد، بعد به عنوان سپاسگزارى از خداى بزرگ آن روزه را روزه گرفت و آن روز، روز روزه دارى و عبادت و طعام دادن و به دیدار برادران دینى رفتن است. آن روز روز کسب خشنودى خداى مهربان و به خاک مالیدن بینى شیطان است: پس چه نیکوست در این عید بزرگ ضمن تهیه بهترین غذا برای خانواده، مومنین را نیز اطعام دهیم تا این سنت شریف فراموش شده احیا شود.

 عید غدیر خم بر شما و خانواده محترمتان مبارک باد

 صبر بر همین زندگانی بهتر است 

 حضرت رسول - ص - فرمود : در میان بنی اسرائیل عابدی زیبا و خوش سیما بود ، زندگی خود را به وسیله درست کردن زنبیل از برگ خرما می گذرانید . روزی از در خانه پادشاه می گذشت ، کنیز خانه پادشاه او را دید .

 وارد قصر شد و حکایتی از زیبایی و جمال عابد برای خانم تعریف کرد .

 خانم گفت : با نقشه ای او را داخل قصر کن . همین که عابد داخل شد ، چشم همسر سلطان که به او افتاد از حسن جمالش در شگفت شد .

 در خواست نزدیکی کرد ‼️
عابد امتناع ورزید ، زن دستور داد درهای قصر را ببندند .

 به او گفت : غیر ممکن است ، باید از تو کام گیرم و تو از من بهره . عابد چون راه چاره را مسدود دید ، پرسید : بالای قصر شما محلی نیست که در آنجا وضو بگیرم ؟

 زن به کنیز گفت : ظرف آبی بالای قصر ببر تا هر چه می خواهد انجام دهد .

 عابد بر فراز قصر شد و در آنجا با خود گفت : ای نفس ! مدت چندین سال عبادت را که روز و شب مشغول بودی ، به یک عمل ناچیز می خواهی تباه کنی ؟

 اکنون خود را از این بام به زیر انداز ، بمیری بهتر از آن است که این کار را انجام دهی . نزدیک بام رفت ، دید قصر مرتفعی است و هیچ دستاویزی نیست که خود را به آن بیاویزد تا به زمین برسد .

 همین که خود را آماده انداختن نمود امر به جبرئیل شد که فورا به زمین برو که بنده ما از ترس معصیت می خواهد خود را به کشتن بدهد . او را به بال خود دریاب تا آزرده نشود .

 جبرئیل عابد را در راه چون پدری مهربان گرفت و به زمین گذاشت . از قصر که فرود آمد به منزل خود برگشت زنبیلهایش در همان خانه ماند .

 وقتی که به خانه آمد زنش از او پرسید : پول زنبیل ها را چه کردی ؟
گفت : امروز چیزی عاید نشد . گفت : امشب با چه افطار کنیم ؟
جواب داد : باید به گرسنگی صبر کنیم ولی تو تنور را روشن کن تا همسایگان متوجه نشوند ما نان تهیه نکرده ایم ؛ زیرا آنها به فکر ما خواهند افتاد .

 زن تنور را روشن کرده با مرد خود شروع به صحبت نمود . در این بین یکی از زنان همسایه برای بردن آتش وارد شد .
زن عابد به او گفت : خودت از تنور آتش بردار ، آن زن به مقدار لازم آتش برداشت ، در موقع رفتن گفت : شما گرم صحبت نشسته اید ، نان هایتان در تنور نزدیک است که بسوزد ‼️

 زن نزدیک تنور آمد و دید نانهای بسیار خوب و مرتبی در اطراف تنور است .
نانها را از تنور بیرون آورد و پیش شوهر برد و به او گفت : تو پیش خدا منزلتی داری که برایت نان آماده می شود از خداوند بخواه بقیه عمر ، ما را از بدبختی و ذلت نجات دهد .

 عابد گفت : صبر بر همین زندگانی بهتر است . 

 عاقبت بخیران عالم