اشک های بی صدا

در تفسیر آیه «وَمَنْ قُتِلَ مظلوماً فقد جَعَلْنا لِوَلیّه سلطاناً…؛ هر کس مظلومانه کشته شود ما براى ولى او تسلطى بر ظالم قرار می‌‏دهیم»… از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که: مراد از مظلوم در این آیه، حضرت امام حسین(علیه السلام) است که مظلوم کشته شد و منظور «جَعَلنا لِوَلیِّه سلطانا» امام مهدى(عج) است.

امام مهدی(عج) منتقم همه خون‌های به ناحق ریخته شده و منتقم تمام ظلم‌هایی که در عالم صورت گرفته است؛ حتی اگر ظلمی توسط قابیل به هابیل شده باشد. امام مهدی(عج) پاسخ دهنده تمام ظلم‌هایی است که به بشریت شده است.
یعنی وقتی حق نمایان شود و امام مهدی(عج) سراسر هستی را به قرب خدا بکشاند، در این صورت پاسخ دندان شکنی به تمام ظلم‌های انباشته در طول تاریخ داده است. اهل باطل دست به دست هم داده‌اند تا حق نمایان نشود، ولی امام مهدی(عج) حق و حقیقت را به تمام هستی ارزانی خواهد داشت.

قیام امام حسین(علیه السلام) علیه انحراف در حاکمیت جامعه اسلامی و به قصد اصلاح این انحراف انجام گرفت. با شهادت امام حسین (علیه السلام) هر چند این اصلاح فوری صورت نگرفت اما قیام هدف اصلاحی جایگزینی داشت و آن ضربه زدن به مشروعیت نظام حکومتی خلافت و باز کردن راهی برای بازگشت جامعه بشری به ساختار امامت و رهبری معصوم بود.

بدین ترتیب امام مهدی (عج) منتقم واقعی جریان کربلا دانسته شده است زیرا انحراف در حاکمیت را از بین می‌برد و رهبری جامعه در دست معصوم قرار می‌گیرد و حاکمیت از اهل باطل گرفته می‌شود.

وقتى از امام محمّد باقر (علیه السلام) سؤال می‌کنند که چرا فقط به آخرین حجّت الهى قائم گفته می‌‏شود؟ آن حضرت در پاسخ می‌‏ فرمایند:

چون در آن ساعتى که دشمنان، جدّم امام حسین(علیه السلام) را به قتل رساندند فرشتگان با ناراحتى در حالى که ناله سرداده بودند عرض کردند پروردگارا! آیا از کسانى که برگزیده و فرزند برگزیده تو را ناجوانمردانه شهید کردند در می‌‏گذرى؟ در جواب خداوند به آنان وحى فرستاد که: اى فرشتگان من! سوگند به عزّت و جلالم از آنان انتقام خواهم گرفت هر چند بعد از مدّت زمان زیادى.
آن گاه خداوند متعال نور و شبه فرزندان امام‏ حسین(علیه السلام) را به آنان نشان داد و پس از اشاره به یکى از آنان که در حال قیام بود فرمود: با این قائم از دشمنان حسین(علیه السلام) انتقام خواهم گرفت.[10]

در تفسیر آیه «وَمَنْ قُتِلَ مظلوماً فقد جَعَلْنا لِوَلیّه سلطاناً…؛ هر کس مظلومانه کشته شود ما براى ولى او تسلطى بر ظالم قرار می‌‏دهیم»…[11] از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که: مراد از مظلوم در این آیه، حضرت امام حسین(علیه السلام) است که مظلوم کشته شد و منظور «جَعَلنا لِوَلیِّه سلطانا» امام مهدى(عج) است.[12]

در دعاى ندبه نیز به این حقیقت با این تعبیر تصریح شده است:

أینَ الطالِبُ بِدَمِ المَقتولِ بِکَربَلا. کجاست آن عزیزى که پس از ظهورش خون شهید مظلوم کربلا را از دشمنان باز پس خواهد گرفت…[13]

و هم چنین به دلالت روایات فراوانى شعار یاران امام مهدى(عج) پس از ظهور این جمله بسیار الهام‌‏ بخش است:

یالثارات الحُسَین علیه السلام.[14] اى بازخواست کنندگان خون حسین علیه السلام.

امام مهدى(عج) هر صبح و شام به یاد حسین(ع) است

در بخشى از زیارت «ناحیه مقدسه» در این باره می‌خوانیم:
«لَئِن اَخَّّرتَنِي اَلدُّهُورُ وَ عاقَني عَن نَصرِکَ المَقدُور لَاَبکِينَّکَ صَباحَاً وَ مَساءَ … فَلاَندُبَنَّکَ صَباحَاً وَ مَساءً وَ لَاَبکَينَّ عَلَيکَ بَدَلَ الدُمُوعِ دَمَاً»
…اگر روزگار وقت زندگى مرا از تو [اى حسین] به تأخیر انداخت و یارى و نصرت تو در کربلا در روز عاشورا نصیب من نشد، اینک من هر آینه صبح و شام به یاد مصیبت‌هاى تو ندبه می‌‏کنم و به جاى اشک بر تو خون گریه می‌کنم…

بدون تردید این قبیل از تعابیر نهایت محبّت و دلبستگى حضرت مهدى(عج) را به سیّد الشهداء(علیه السلام) نشان می‌‏دهد و ضرورت زنده نگه داشتن خاطره اباعبداللّه(علیه السلام) از جمله از طریق عزادارى براى آن حضرت را مورد تأکید قرار داده و عمق فاجعه کربلا و جنایت بنى امیه به اسلام و انسانیت را افشا می‌‏کند.

درمیلاد امام حسین(ع) یاد امام زمان شکوفا می‌شود و در نیمه شعبان یاد امام حسین(ع)

روز سوم شعبان روز تولد امام حسین(علیه السلام) است، صحبت از امام مهدی(عج) می‌شود. در مفاتیح است زمانی که به همدیگر تبریک می‌گوییم، امام زمان(عج) را یاد کنیم. اعمال شب نیمه شعبان از اعمال شب‌های قدر هم بیشتر است. ولی با فضیلت‌ترین این اعمال، زیارت سیدالشهداء(علیه السلام) است.

در مورد رابطه بین امام زمان(عج) و امام حسین(علیه السلام) فقط ما سخن نگفته ایم، بلکه دشمنان ما هم در این مورد اظهار نظر کرده اند. چهارصد نفر از دانشمندان صهیونیست در “تل آویو” جمع شدند تا ببیند هویت شیعه و انقلاب اسلامی چیست. و مجموعه مقالات آنها به عنوان “انقلاب تشیع و مقاومت” چاپ شده است.

آن ها می‌گویند: «شیعیان با یاد امام حسین(علیه السلام) قیام می‌کنند و با یاد امام زمان(عج) قیام‌شان را حفظ می کنند.» یعنی مهمترین دشمنان ما معتقدند: «هویت شیعه امام حسین(علیه السلام) است و آرمانشان امام مهدی(عج) است و دو نگاه سرخ و نگاه سبز دارند.» شیعه در هر کجای جهان باشد با یاد امام حسین(علیه السلام) زیر بار ظلم نمی‌رود.
چون یک آرمان بزرگ برای شیعه وجود دارد و آن ظهور حضرت بقیه الله(عج) است این حرف دشمنان ماست. «چه خوش آید که سر دلبران، گفته آید در حدیث دیگران» دشمنان ما اقرار و اعتراف به پیوند قضیه عاشورا و انتظار دارند. [15]

بشارت امام حسین(ع) به ظهور منجی و بیان علائم ظهور

امام حسین(علیه السلام) می‌فرماید: «منا اثنى عشر مهدیا» دوازده مهدی داریم «أولهم علی بن أبی طالب، و آخرهم التاسع من ولدی و هو القائم بالحق‏» نهمین نفر از فرزندان من می آید او امام قائم بر حق است، «یحیی الله تعالى به الأرض بعد موتها، و یظهر به دین الحق على الدین کله و لو کره المشرکون» این بشارتی از امام حسین(علیه السلام) در مورد امام زمان(عج)[16]

در حدیثی دیگر امام حسین(علیه السلام) می‌فرماید: «لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلک الیوم حتی یخرج رجلا من ولدی فیملأ الله الارض عدلا و قسطا کما ملئت جورا و ظلما، کذلک سمعت رسول الله» امام حسین(علیه السلام) می‌فرماید: من از زبان جدم پیامبر(ص) شنیدم که اگر از دنیا یک روز باقی نماند، فردی از صُلب تو می‌آید و جهان را پر از عدل و داد می‌کند. این روایت از امام حسین(علیه السلام) اشاره به ظهور امام مهدی(عج) دارد.

روایتی داریم که امام حسین(علیه السلام) در شب عاشورا در جمع یاران خود می‌فرماید: «من از پیامبر(ص) شنیدم که تو در سرزمین طف کشته می‌شوی. خوشا به حال کسانی که تو را یاری می‌کنند این ها افرادی هستند که بعد از زمان ظهور، رجعت می‌کنند و فرزند تو را هم یاری می‌کنند.»

در بسیارى از مسائل جزئى نیز امام مهدى(عج) با امام حسین(علیه السلام) پیوستگی‌ها و ارتباطات قابل توجهى دارند که از آن جمله است:

- روز ظهور امام مهدى(عج) مقارن با روز عاشورا است. از امام باقر(علیه السلام) روایت شده است:

قائم آل محمّد صلی الله علیه و آله در روز شنبه که مصادف با روز عاشورا؛ یعنى همان روزى که حضرت اباعبداللّه(ع) به شهادت رسیدند قیام خواهد کرد.[17]

- از مجموعه روایات به خوبى روشن مى‏ شود همانگونه که امام حسین (علیه السلام) نهضت خود را از مکه آغاز کردند؛ یعنى پس از خارج شدن از مدینه به مکه آمدند و از کنار بیت‌‏اللّه‏ قیام خود را به مردم خبر دادند و به سمت کوفه حرکت کردند، حضرت مهدى(عج) نیز از کنار بیت‌اللّه جهانیان را به بیعت با خود فرا خواهد‌ خواند و آن‌گاه حرکت‌هاى اصلاحى را تداوم خواهد بخشید و در نهایت مقرّ حکومتى خویش را در کوفه قرار خواهد داد.

- حتى طنین صداى امام مهدى(عج) همان طنین صداى امام‏ حسین(علیه السلام) است.

إنّ صوت القائم یشبه بصوت الحسین(علیه السلام). صداى [گیرا و دلنواز] قائم شبیه [طنین خوش] صداى اباعبداللّه(علیه السلام) است.

- پیام مهدى(عج) همان پیام حسین(علیه السلام) است که فریاد می‌زند:

اى مردم مگر نمی‌‏بینید به حقّ عمل نمی‌‏شود و از باطل خوددارى نمی‌‏گردد… امر به معروف و نهى از منکر کنار گذاشته شده است و احکام الهى و سنن پیامبر(ص) آشکار هتک می‌‏شود و…

- برخى از یاران حسین(علیه السلام) پس از رجعت در رکاب امام مهدى(عج) به یارى آن حضرت خواهند پرداخت و حتى برخى از فرشتگانى که جزء اصحاب امام‏ حسین(علیه السلام) بوده‏‌اند در خدمت قائم آل محمّد صلی الله علیه و آله خواهند بود و…

پی نوشت ها:
[10] دلائل‌‏الامامة، ص239.

[11] سوره اسراء آیه 33.

[12] البرهان فى تفسیر القرآن، ج4، ص559.

[13] دعاى ندبه.

[14] النجم‌‏الثاقب، ص469.

[15] حجت الاسلام والمسلمین فؤادیان - پژوهشگر حوزه مهدویت و فرجام شناسی

[16] کمال الدین شیخ صدوق- جلد 1

[17] بحارالانوار، ج52، ص 285.