زودباوری
زودباوری
♦️با تجربه ای که فقیر دارم، آنچه از حضرت استاد عارف بالله سیدعبدالکریم کشمیری دیدم در دیرباوری نقلها و گفته ها این است که:
بعضی بزرگان در عین اینکه دارای امتیازاتی بودند از معرفت و محبّت و ذکر و فکر، امّا کمی خوش باور بودند و افرادی که مطالبی را نقل میکردند باور میداشتند و این به عنوان سندی درباره اوتاد و ابدال و … یادداشت شده؛ و دیگران که مطالب را میخواندند به باور میرسیدند.
حتّی در نقلهای ابن عربی هم اگر کسی اهل کشف و شهود باشد و خودش مطالب و مسائل را چشیده باشد درمی یابد که بعضی مطالب نقل شده ایشان از دیگران از این قاعده مستثناء نبوده است و صرف خواب و سنه و مکاشفه ای دلیل بر واقعیت نخواهد بود.
♦️چون همه افراد بر طبق نسخه استاد عرفان عملی راه نرفته بلکه به زحمتی، به مشاهده ای توفیق می یابند فکر میکنند که به صواب است و همه جا آن را دهان به دهان، سینه به سینه نقل میکنند در حالی که آنچه مشاهده شده است وحی نیست و در مشاهده، احتمال خطا و سهو میرود ولی در معاینه احتمال خطا نمیرود.
♦️یکی از اساتید ما که غفران و رحمت حق بر او باد که از عالمان ربّانی بوده و قریب هفت سال در درس ایشان شرکت داشتم بارها و بارها از ظهور امام زمان در سال 1414 هجری قمری خبر میدادند. با آن شهرتی که ایشان داشت کسی احتمال خطا نمیداد امّا قریب 20 سال از آن تاریخ میگذرد و متأسفانه هیچ خبری نشد که نشد.
کسانی که گفته اند ایشان حضرت را رؤیت نکرده، حتّی یکبار درباره ابدال و اوتاد از ایشان چیزی شنیده نشد با اینکه حافظه خوبی داشتند و مطالبی از شرح بعضی بزرگان اهل معرفت نقل میکردند.
مقامات معنوی؛ گزیده ای از مقام اوتاد
استاد سید علی اکبر صداقت