اشک های بی صدا

تعیين سالروز براي يك رويداد، حادثه يا پديده تنها به‌منظور ياد آوري مجدد اين رخداد نيست، بلكه با هدف سپاسگزاري از تلاش‌هاي كساني است كه خالصانه زحمت كشيدند تا اين رويداد ايجاد و به‌عنوان اثري جاودانه در اذهان تداعي شود.

ضمن اينكه توجه سالانه آحاد جامعه به اين رويداد باعث تغيير نگرش جامعه نيز مي‌شود و يكي از اين واقعيت‌ها و رخدادها بيمه است.اگرچه اشكال ابتدايي اين صنعت در قالب همياري و تعاون به قرون پيش از ميلاد مسيح و به شكل امروزي به دهه هفدهم ميلادي در اروپا برمي‌گردد، ليكن اين صنعت با اثراتي نظير تامين امنيت رواني و جبران آثار مالي ناشي از وقوع حوادثي كه ممكن است به تغيير در سرنوشت اقوام و افراد بينجامد همراه بوده است. جدا از آثار رواني، اثرات بيمه بر رشد و توسعه و ايجاد جرات، شهامت، شتاب و تحرك بيشتر در چرخ‌هاي اقتصادي و اجتماعي غيرقابل اجتناب است.اشاعه و توسعه بيمه در همه جاي دنيا وابسته به وجود خطر است و از ديرباز انسان چه به‌صورت فردي يا جمعي در معرض مخاطراتي بوده است كه آسيب‌هاي جدي به مال و جان و وضعيت معيشتي وي وارد مي‌كند.در كشور ما ايران ورود صنعت بيمه با اعطاي امتياز انحصاري اين فعاليت به شخصي روسي بنام لازارپولياكف در 23 آذرماه 1269 هجري شمسي مصادف بوده است، ليكن از آنجايي كه وي در عرض 3 سال از مدت قرارداد هيچ اقدامي براي تاسيس شركت بيمه نمي‌نمايد امتياز وي سلب مي‌گردد. در ابتداي قرن چهاردهم هجري شمسي با توجه به بكر بودن بازار بيمه در ايران، شركت‌هاي بيمه خارجي اقدام به تاسيس دفاتر و نمايندگي‌هاي خود مي‌نمايند و از اين تاريخ كليه عمليات بيمه در ايران توسط شركت‌ها و نمايندگي‌هاي خارجي انجام مي‌شود.رشد فزاينده اين صنعت، سودآوري و تاثيرات شگرف اين صنعت بر جامعه ايراني باعث گرديد تني چند از هموطنان فكر ايجاد يك شركت بيمه ايراني را با وزير دارايي وقت مطرح نمودند كه با تصويب دولت و مجلس اولين شركت بيمه ايراني در تاريخ 16/6/1314 با شماره 460 در دايره ثبت شركت‌ها و علائم تجاري و اختراعات طهران با نام شركت سهامي بيمه ايران به ثبت رسيد.اين شركت دو ماه بعد يعني در تاريخ 15/8/1314 شروع به فعاليت كرد و علت اين فاصله تلاش براي تامين پوشش‌هاي بيمه اتكايي بود. در واقع پانزدهم آبان‌ماه سال هزاروسيصدوچهارده به‌عنوان اولين روز فعاليت بيمه‌گري اولين شركت بيمه ايراني روز بيمه نام گرفت. آرم اين شركت كه تركيبي از طلوع خورشيد و تشعشع انوار آن از فراز قله دماوند است حكايت از آغازي اميد بخش و تاثيرگذار در سراسر كشور و نشان‌دهنده نويدي نو و حياتي دوباره در اقتصاد كشور است. 30 سال بعد از اين تاريخ بحثي از نام‌گذاري روزي در سال به نام روز بيمه به‌طور رسمي مطرح نبوده، ولي در سال 1347 از طرف دولت «روز 15 آبان به‌عنوان روز بيمه به رسميت شناخته شد و در اين زمينه پيام‌هايي از طرف مسوولين كشور صادر شد و به‌همين مناسب با حضور وزير دارايي و تعدادي از شخصيت‌هاي سياسي و اقتصادي ارشد كشور مراسمي در هتل هيلتون (استقلال فعلي) برگزار شد و همزمان در سراسر كشور نيز اين روز پاس داشته شد. اين نكوداشت سال‌هاي بعد از آن هم تكرار شده است. پس از تصويب قانون اداره امور شركت‌هاي بيمه در تاريخ 13/9/1367 توسط بيمه مركزي ايران به‌عنوان بازوي نظارتي دولت در صنعت بيمه، تاريخ 13/9/1367 به‌عنوان روز بيمه تعيين و از آن سال به بعد در چنين روزي سميناري از طرف آن سازمان هرساله با حضور همه شركت‌هاي بيمه ترتيب مي‌يابد.

 اگرچه تصويب قانون اداره شركت‌هاي بيمه تحولي در ارتباط با نحوه اداره آنها است، ولي شروع فعاليت شركت سهامي بيمه ايران، بزرگترين شركت بيمه ايراني و رهبر صنعت بيمه كشور در 15 آبان 1314، رويدادي مهم‌تر و بزرگ‌تر در صنعت بيمه وجود ندارد اين شركت توانسته است زمام امور بيمه‌اي كشور را از دست شركت‌هاي بيمه خارجي گرفته و بيش از 30 سال به‌عنوان بازوي نظارتي دولت در صنعت بيمه كشور در سال‌هاي قبل از تاسيس بيمه مركزي ايران باشد و در زمينه توسعه كشور همواره پيشرو و تاثيرگذار بوده و با ارائه پوشش‌هاي مختلف بيمه‌اي در رشته‌هاي درمان، عمر، مسووليت، باربري، آتش‌سوزي و… توانسته است حجم انبوهي از افراد و سرمايه‌هاي كشور را بيمه نموده و غالب صنايع بزرگ كشور همچون صنايع گاز و نفت و پروژه‌هاي بزرگ عمراني كشور، تحت پوشش اين شركت بوده و هستند. اين شركت همراه با سياست‌هاي كشور تابه امروز گام برداشته و پشتوانه محكمي براي اعتلاي كشور است؛ به‌طوري كه سازمان‌هاي بزرگي چون شركت سهامي بيمه مركزي ايران، سازمان خدمات درماني و سازمان تامين اجتماعي از پيرامون آن به‌وجود آمده است، بنابراين مناسبتي براي بزرگداشت بيمه، مهم‌تر و فرخنده‌تر از سالروز فعاليت نخستين شركت بيمه ايراني در كشور وجود نداشته و ندارد.

روز بیمه
روز بیمه , واژه بیمه، در لغت به اطمینان، ضمانت، حفظ و نگهداری در برابر حوادث و خطرات معنا شده و در اصطلاح، ضمانت مخصوصی است از جان یا مال که در تمدن جدید رواج یافته است. روز ۱۳ آذر در تقویم جمهوری اسلامی ایران، روز صنعت بیمه نامگذاری شده است.

بیمه چیست؟
بیمه (Insurance) سازوکاری است که طی آن یک بیمه‌گر، بنا به ملاحظاتی تعهد می‌کند که زیان احتمالی یک بیمه‌گذار را در صورت وقوع یک حادثه در یک دوره زمانی خاص، جبران نماید و یا خدمات مشخصی را به وی ارائه دهد. بنابراین بیمه یکی از روشهای مقابله با ریسک است.

ریشه‌های تاریخی پیدایش بیمه در جهان
به طور حتم، اولین دستاوردهای انسان در صنعت بیمه، توسط دریانوردان و بازرگانان دریایی به دست آمده است. یکی از اولین صورت‌های پیدایش بیمه را می‌توان به بازرگانان چینی نسبت داد. آنها دریافته بودند که احتمال غرق یا مورد دستبرد واقع شدن همه قایق‌ها و کشتی‌هایی که در یک روز در یک بندر تردد می‌کنند، بسیار کم است. بنابراین برای جلوگیری از خطر نابودی همه سرمایه، بار و کالایشان را در چند کشتی و قایق مختلف بارگیری می‌کردند. بازرگانان فنیقی و بابلی، صورت پیشرفته‌تری از بیمه را آموخته بودند آنها برای تامین هزینه کالا و کشتی، وام دریافت می‌کردند. بهره وام دریافتی این بازرگانان بیشتر از حد معمول بود و در صورتی که کشتی بازرگان در دریا دچار توفان یا دستبرد دزدان دریایی واقع می‌شد، وام دریافتی بازرگان بخشیده می‌شد و به عبارت دیگر ریسک بروز حوادث غیرمترقبه برای کشتی را وام‌دهنده تقبل می‌کرد. اختلاف بهره وام پرداختی به سفرهای دریایی و وام‌های معمولی در آن دوران را می‌توان یکی از صورت‌های اولیه حق بیمه در تمدن‌های باستان تلقی نمود. این سازوکار بعدها به یونان و در قرون وسطی به ایتالیا رفت و به روشی مرسوم برای مبادلات دریایی در بندرهای مختلف ایتالیا مانند ونیز لمباردی و جنوآ مبدل شد. قدیمی‌ترین گزارش مکتوبی که از قراردادهای بیمه دریایی وجود دارد نیز مربوط به یک کشتی ایتالیایی است که در سال ۱۳۴۷ میلادی در جنوآ به ثبت رسیده است.

تاریخچه بیمه در ایران
فعالیت بیمه‌ای در ایران از سال ۱۲۸۹ شروع شد. در این سال دو موسسه روسی با نامهای نادژدا و قفقازمرکوری شروع به کار نمودند. پس از شروع به کار این دو موسسه، تا سال ۱۳۱۴ خورشیدی، در حدود ۱۳ شرکت خارجی در بازار بیمه کشور فعالیت خود را شروع نمودند که از آن جمله می‌توان به شرکت‌های آلیانس انگلیس،‌ یورکشایر انگلیس و اینگستراخ روسیه اشاره نمود. ایده تشکیل یک شرکت بیمه ایرانی در سال ۱۳۱۰ توسط فردی ایرانی به نام دکتر الکساندر آقایان (که سابقه فعالیت در شرکت بیمه روسی نادژدا را داشت) به علی اکبر داور، وزیر مالیه وقت مطرح شد و در ۱۵ آبان سال ۱۳۱۴، شرکت سهامی بیمه ایران با سرمایه دو میلیون تومان به عنوان اولین شرکت ایرانی بیمه تاسیس شد. داور در این روز، پس از سخنرانی کوتاهی که در افتتاحیه این شرکت داشت، منزل مسکونی خود را تحت پوشش بیمه آتش‌سوزی درآورد و اولین بیمه‌نامه صادره ایرانی، در همین روز به نام وی ثبت شد.

فعالیت بیمه‌ای در ایران از سال ۱۲۸۹ شروع شد

 زمینه های پیدایش بیمه
اختلاف شرایط، امکانات، ویژگی های طبیعی، چگونگی نظام های حاکم بر اجتماعات و استعدادهای افراد، ایجاب می کند که زندگی همه انسان ها در یک سطح نباشد و همگی نتوانند از درآمد مساوی برخوردار شوند. از دیرباز، بشر شاهد محرومیت ها و کمبودهای فراوانی بوده است. بیکاری، بیماری نقص عضو و حوادث را بر پیکر برخی هم نوعان احساس می کرد و برای درمان آن، در پی راه های مستقل و محترمانه ای بود که یکی از بهترین آنها، بیمه و تأمین اجتماعی است. وجود سه عامل، زمینه پیدایش بیمه را در دنیا و تاریخ فراهم آورده است: اول، نفع شخصی و اهمیتی که هر فرد برای منافع خود در نظر می گیرد؛ دوم احساس خیرخواهی و نوع دوستی؛ و سوم، احساس سرنوشت مشترک که می توان از آن به احساس صنفی نیز تعبیر نمود.روز بیمه

بیمه روشی برای جبران خسارت
بیمه، در حقیقت روشی برای جبران خسارت است؛ یعنی با پرداخت مبالغ جزئی، اما در سطح گسترده و وسیع، صندوقی برای اطمینان دادن به انسان هایی که ممکن است دچار آسیب و خسارت در شغل، تجارت، سرمایه گذاری مسافرت، آتش سوزی و امثال آن شوند، فراهم می آید زیرا زندگی روزمره ما، همواره همراه با خطر است و حوادث، هر لحظه زیان مالی و جانی به بار می آورند. از این رو، روشی که این نااطمینانی را به اطمینان تبدیل کند، اهمیت دارد و در این مورد، بیمه تنها روش موجود است؛ روشی که در واقع، جبران خسارت و تقسیم خطر است و مکانیزم توزیع خسارت بین افراد به شمار می آید که وظیفه برنامه ریزی مالی خطر یا خطرپذیری را انجام می دهد و به مفهوم عام خود، آینده نگری است.روز بیمه انواع بیمه در یک تقسیم‌بندی کلی، بیمه به دو دسته بیمه‌های اجتماعی و بیمه‌های بازرگانی تقسیم‌بندی می‌شود. بیمه‌های اجتماعی عمدتا بیمه‌های اجباری و ناشی از قانون هستند و مشخصه آنها این است که شخص دیگری (مانند کارفرما) در پرداخت بخش زیادی از حق بیمه مشارکت دارد. در بیمه‌های اجتماعی، حق بیمه به‌صورت درصدی از دستمزد تعیین می‌شود؛ در حالی که در بیمه‌های بازرگانی حق بیمه متناسب با ریسک تعیین می‌شود. در ایران، سازمان تامین اجتماعی مهمترین مرجع بیمه‌های اجتماعی است. در مورد بیمه‌های بازرگانی، تقسیم‌بندی‌های مختلفی وجود دارد. برخی از روش‌های تقسیم‌بندی انواع بیمه از این قرار است – بیمه‌های دریایی در مقابل بیمه‌های غیردریایی – بیمه‌های اموال در مقابل بیمه‌های اشخاص – بیمه‌های زندگی در مقابل بیمه‌های غیرزندگی صرف‌نظر از تقسیم‌بندی کلی، رشته‌های مختلف بیمه کمابیش با تعاریف مشابهی توسط شرکت‌های بیمه در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین می‌توان انواع بیمه‌های بازرگانی را بر اساس رشته تقسیم‌بندی نمود.روز بیمه

در یک تقسیم‌بندی بیمه به دو دسته بیمه‌های اجتماعی و بیمه‌های بازرگانی تقسیم‌ می‌شود

– بیمه آتش‌سوزی بیمه آتش‌سوزی، رشته‌ای از بیمه است که بیمه‌گر طی آن در قبال دریافت حق بیمه جبران خسارت‌های وارد شده بر ساختمان‌ها و دارایی‌های بیمه‌گزار در اثر آتش‌سوزی و صاعقه را تعهد می‌نماید. همچنین بیمه اتش سوزی پوشش های تبعی همچون سیل زلزله ،طوفان وتگرگ و سرقت نیز تحت پوشش قرار میدهد. – بیمه حمل و نقل بیمه حمل و نقل کالا، بیمه‌ای است که به‌موجب آن، بیمه‌گر متعهد می‌شود چنانچه کالا در هنگام جابجایی از بین برود و یا دچار خسارتی شود، زیان وارده را جبران نماید. – بیمه عمر بیمه عمر، نوعی از بیمه است که بر اساس آن بیمه‌گذار طی مدت معینی حق بیمه پرداخت می‌کند و در عوض، بیمه‌گر متعهد می‌شود که در صورت فوت بیمه‌شده، ابتلا به بیماری‌های خاص و یا زنده ماندن، مبلغ معینی را به صورت یکجا و یا به صورت مستمری، به بیمه‌گذار، بیمه‌شده یا فرد تعیین شده از سوی وی پرداخت نماید. – بیمه حوادث بیمه حوادث، به مجموعه گسترده ای از بیمه‌نامه‌های فردی یا گروهی اطلاق می‌شود که طی آن افراد بیمه شده در مقابل بروز حوادث مختلفی از جمله تصادف، سقوط و غیره بیمه می‌شوند. منظور از حادثه، اتفاقات غیرعمدی و غیر قابل پیش‌بینی‌است. خسارت پرداختی از سوی بیمه‌گر به بیمه شده ممکن است به صورت پوشش فوت، غرامت نقص عضو، هزینه‌های پزشکی حقوق از کار افتادگی و مواردی از این دست باشد.روز بیمه – بیمه بدنه اتومبیل در قرارداد بیمه بدنه اتومبیل، بیمه‌گر متعهد می‌شود خسارتهایی را که بر اثر حوادث، تصادف، آتش‌سوزی یا دزدی به وسیله نقلیه موتوری وارد می‌شود، جبران نماید. – بیمه شخص ثالث نام دقیق این نوع از بیمه، بیمه مسوولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری در مقابل اشخاص ثالث است و خسارتهای مرتبط با اشخاص ثالث را پوشش می‌دهد. منظور از شخص ثالث، فردی است که در اثر وقوع حوادث مرتبط با وسایل نقلیه موتوری (مانند خودرو یا موتورسیکلت) آسیب می‌بیند اعم از این که در داخل یا خارج از وسیله نقلیه باشند.روز بیمه – بیمه درمان موضوع بیمه درمان، تامین و جبران هزینه‌های درمان، اعم از درمان سرپایی یا بستری است. علت هزینه ممکن است بروز بیماری یا حادثه باشد. یکی از پوشش‌های متداول بیمه درمان، بیمه تکمیلی درمان است که هزینه‌ّای مازاد بر تعرفه‌ های بیمه‌های اجتماعی (مانند خدمات درمانی یا تامین اجتماعی) را پوشش می‌دهد. – بیمه کشتی بیمه کشتی یا بیمه دریایی، نوعی از پوشش بیمه است که خطرهای مرتبط با حمل و نقل دریایی را پوشش می‌دهد. این خطرات شامل بدنه کشتی، محموله، مسوولیت و ناحیه درون دریا است. این نوع بیمه سهم اندکی از بازار را دارا می‌باشد و تنها در حدود دو درصد از بیمه‌های غیرعمر در دنیا به این نوع بیمه‌نامه اختصاص دارد.روز بیمه – بیمه پول پول یکی از دارایی‌های پرریسک است. اسکناس، سکه، چک بانکی و تمبرهای مالیاتی وجوهی از پول هستند که می‌توان آنها را تحت پوشش این نوع از بیمه‌نامه درآورد. با استفاده از این بیمه‌نامه، بیمه‌گر خسارتهای وارده به مالک پول را در اثر بروز خطراتی مانند انفجار، آتش‌سوزی، صاعقه سرقت و غیره جبران می‌نماید. به‌طور کلی، دو نوع پوشش بیمه‌ای پول وجود دارد که عبارتند از بیمه پول در گردش و بیمه پول در صندوق.روز بیمه – بیمه مسوولیت بیمه مسوولیت مدنی دارای تنوع بسیار زیادی است و به تناسب کسب و کارها و فعالیت‌های متنوعی که در جامعه وجود دارد، رشته‌ها و زیررشته‌های مختلفی از این نوع بیمه نیز ایجاد شده است. مهمترین تضمین بیمه‌گر در این نوع از بیمه، جبران خسارت‌های مالی و جانی در حوزه مسوولیت‌های مدنی بیمه‌گذار می‌باشد.

روز بیمه حوزه ، ویکی پدیا