اشک های بی صدا

‍ شمر نمازش را میخواند،
روزه‌اش را هم میگرفت،
آشکارا هم فسق و فجور نمیکرد،
و شاید اهل رشوه و ربا هم نبود…
یادمان باشد،
زیارت عاشورا که میخوانیم
وقتی رسیدیم به «وَ لَعنَ الله…»هایش؛

لحظه ای به خودمان گوشزد کنیم:
نکند این «لعن الله…»
روزی شامل حال ما هم بشود؟؟؟!!!
که شمر در جنگ صفین
در کنار امیرالمؤمنین(ع) بود
اما در باطن، یزیدی بود
و زهیر در ظاهر، عثمانی
اما در باطن، حسینی بود.
و عاقبت ظاهرها کنار رفت و باطن ها نمایان شد

حقیقت آدم ها به باطن آن هاست
که عاقبت آشکار می شود
و یزیدی یا حسینی شدنشان را رقم می زند

پس درونمان را بسازیم…

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا