اشک های بی صدا

خدایا 
به که واگذارم می‌ کنی؟
به سوی که می ‌فرستی‌ ام؟
به سوی آشنایان و نزدیکان؟
تا از من ببرند و روی بگردانند!
یا به سوی غریبان و غریبه‌ گان تا گره در ابرو بیافکنند و مرا از خویش برانند؟
یا به سوی آنان که ضعف مرا می‌ خواهند و خواری ‌ام را طلب می‌ کنند؟
من به سوی دیگران دست دراز کنم؟
در حالی که خدای من تویی و تویی کارساز و زمامدار من 
ای توشه و توان سختی‌ هایم!
ای همدم تنهایی‌ هایم!
ای فریادرس غم‌ ها و غصه‌ هایم!
ای ولی نعمت‌ هایم‌!
ای پشت و پناهم در هجوم بی‌ رحم مشکلات!
ای مونس و مأمن و یاورم در کنج عزلت و تنهایی و بی‌ کسی!
ای تنها امید و پناهگاهم در محاصره اندوه و غربت و خستگی!
ای کسی که هر چه دارم از توست و از کرامت بی‌ انتهای تو!
تو پناهگاه منی
تو کهف منی
تو مأمن منی

قسمتي از دعاي عرفه