اشک های بی صدا

تمسّك به ولايت اهل بيت (ع)، عامل صعود انسان ها
زيارت كردن اهل بيت براي طلب مغفرت، اينها حد مياني يا حد نازل است. از علوم اينها استفاده كردن، حشر با اينها را خواستن، معرفت اينها را طلب كردن از سنخ اقرأ وارق است؛ ا قراء الو لايه وارق، اقراء الا مامه وارق، اقرا العصمه وارق، اقراالحجّه وارق؛ اين است. خيلي ها از همين راه به جائي رسيده اند. اين همه علماء و بزرگان كه به جائي رسيدند، از همين خاندان گرفتند؛ پس اين راه باز است.
اگر احياناً علماي قبلي نظير شيخ مفيد يا بزرگان ديگر (رضوان الله تعالي عليهم أجمعين) از اهل بيت عصمت و طهارت به عنوان ( علماي ابرار ) ياد مي كنند و ياد كرده اند، براي آن است كه اينها كه قريب العهد بالا سلام بودند، به صدر اسلام نزديك تر بودند؛ به زبان قرآني سخن مي گفتند. قرآن از انبياء به عنوان «صالحين » ياد مي كند. صالحيني كه خدا درباره انبياء ياد مي كند غير از صالحيني است كه ما درباره افراد عادي مطرح مي كنيم! ( ابراري ) را كه علماي سلف درباره اولياي الهي و اهل بيت (عليهم السّلام) ياد مي كنند نظير صالحيني است كه ذات أقدس له درباره انبياء ياد مي كند ! بنابراين اينها همتاي قرآنند، و قرآن لا يأت يه الباطل من بين يديه و لا من خلفه ، ولايت اينچنين است.