تاریخچه شکل‌گیری مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم
تاریخچه شکل‌گیری مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم
با پایان یافتن جنگ تحمیلی، طلاب جانباز و رزمنده به آغوش حوزه‌ها بازگشتند تا پس از جهاد و دفاع مقدس، دوباره در سنگر فقاهت و علم، به اجتهاد بپردازند. آنان اکنون پیش‌قراولان عمل به تکلیف بودند که مکتب فقه و عشق را به هم آمیخته بودند و صاحبان تجربه‌های مدیریتی در عرصه‌های بزرگ عملیاتی شده بودند. اما گویا عده‌ای نمی‌خواستند این جوانان پرشور و مستعد را بپذیرند و باور کنند. آنان سال‌ها تحصیل و تدریس و سابقه حوزوی خود را بالاتر از این می‌دانستند که به این سرمایه‌های ارزشمند حوزه توجهی کنند و میدان بدهند.
این بود که باز قافله‌سالار انقلاب، دست به قلم بردند و بخشی از ناگفته‌های خویش را طی پیامی، منتشر ساختند. این پیام که به «منشور روحانیت» شهرت یافت، رنج‌نامه‌ای عارفانه است که از سویی سنگ متحجران را می‌شکند و از سویی پرواز پروانه‌ها را می‌ستاید.
پیام حضرت روح‌الله که لبریز از عشق و دلدادگی به حضرت حق و آرمان‌های الهی و تواضع و ادب به مجاهدین و شهدا و خانواده‌های آنان و امت غیرتمند ایران اسلامی بود در خود فریادی داشت از غصه‌ها و دردهای جانکاهی از جفاهای خودی‌های غیر خودی که قلب هر مؤمن آزاده‌ای را می‌فشرد. گویی تقدیر این بود که آخرین حرف‌های دل آن پیر فرزانه، پیش از سفر ملکوتی، خطاب به حوزه علمیه، سوم اسفند 1367 صادر شود و آن توصیه‌ها، تجربه‌ها و وصیت‌های امام به «منشور روحانیت» شهره گردد.
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم پس از این پیام با تشکیل ستاد «زمینه‌سازی اجرای فرمان حضرت امام» و پی‌گیری‌‌های لازم، سرانجام انتخابات نمایندگان طلاب و فضلا را برگزار کردند و مجمع نمایندگان را تشکیل دادند. آن‌گاه مرحوم آیةالله مشکینی در نامه‌ای این امر را به اطلاع حضرت امام خمینی رساند.
پس از انتخابات، اولین دوره مجمع نمایندگان طلاب و فضلای حوزه علمیه قم در سال 1368 با ریاست مرحوم آیةالله فاکر آغاز به کار کرد. در همین دوره، اساسنامه، آیین‌نامه داخلی و آیین‌نامه انتخابات مجمع در تیر ماه سال 69 به تصویب نمایندگان طلاب رسید و به جامعه مدرسین حوزه ارائه گردید. جامعه نیز آن‌را دی ماه 69 تأیید و به دبیرخانه مجمع ابلاغ کرد.