اشک های بی صدا

 اقتدا به حضرت رضا (ع) در دفاع از مرزهای عقاید اسلامی و شیعی - مقدمه

 یکی از القاب امام هشتم، حضرت علی بن موسی الرضا عالم آل محمّد است. در اثر موقعیّت خاصّی که مأمون نادان و به گمان خودش زیرک، در اختیار امام رضا (ع) قرار می‌داد؛ شخصیّت علمی علیّ بن موسی الرّضا (ع) درخشندگی ویژه‌ای پیدا کرد.

 او به گمان اینکه ممکن است حضرت در مناظره‌ با علمای مذاهب مختلف شکست بخورند و از ابهّت مقام حضرت در نزد شیعیان کاسته شود؛ علمای بزرگ مذاهب و فرق گوناگون را به میدان مصاف علمی با امام رضا (ع) می‌آورد؛ امّا موفقیّت و پیروزی چشم‌گیر آن حضرت در این مناظرات، درخشندگی شخصیّت حضرت رضا (ع) را از نظر علمی صدچندان کرد.

امام رضا (ع) به احتجاجاتشان مشهورند؛ «وَ الْحُجَجِ الرَّضَوِیَّةِ» مناظرات بسیار قاطع و دقیقی که حضرت با ماتریالیست‌ها و دهریّون، با اسقف‌ها و علمای فرق مختلف مسیحی، با خاخام‌ها و علمای بزرگ یهود، با عالمان بزرگ مجوسی و زرتشتی، با صائبین و ستاره‌پرستان و با علمای دیگر فرق و مذاهب داشتند.

 خوشبختانه بخش زیادی از این مناظرات در متون روایی ما باقی مانده است و نشان می‌دهد حضرت در این مناظرات چقدر دقیق و عمیق، برتری اسلام و مکتب قرآن را بر همه‌ی مذاهب اثبات می‌کردند و از رهگذر پیروزیِ حضرت در این مناظرات، بر خلاف نیّت مأمون پلید، برتری و فوق العادگیِ شخصیت امام رضا (ع) در بین امّت آشکارتر می‌شد.

ادامه دارد…

 محضر استاد مهدی طیب - جلسه ی 6 مهر 91