اعترافات غدیریه (عجیب است هر کس با اوردن دو شاهد حقش اثبات می شود ،اما امیرالمومنین علی علیه السلام با این همه شواهد در حقش ظلمی عظیم رخ داده است)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
بخاري از ابوهريره نقل مي كند كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ميفرمايد:
بينا انا قائم، فإذا زمرة حتى إذا عرفتهم، خرج رجل من بيني و بينهم، فقال: هلم. فقلت: أين؟ قال: إلى النار و الله. قلت: و ما شأنهم؟ قال: إنهم ارتدوا بعدك على ادبارهم القهقري. ثم إذا زمرة حتى إذا عرفتهم خرج رجل من بيني و بينهم، فقال: هلم. قلت: أين؟ قال: إلى النار و الله. قلت: ما شأنهم؟ قال: إنهم ارتدوا بعدك على ادبارهم القهقري، فلا أراه يخلص منهم الا مثل همل النعم.
من، فرداي قيامت در كنار حوض مي آيم و گروهی از صحابه مي خواهند نزد من بيايند، ولي آنها را از طرف حوض بر مي گردانند به سوي ديگر. گفتم: اينها را كجا مي بريد؟ ميگويند: به خدا قسم! اينها را به سمت آتش جهنم مي بريم. عرضه مي كنم: مگر اينها چه كار كرده اند؟ خطاب مي آيد: درست است كه اصحاب تو هستند، ولي بعد از تو مرتد شدند و بدعتها گذاشتند و به دوران جاهليت برگشتند. سپس گروه ديگري را اينگونه به سمت آتش مي برند و … ، و از اينها هيچكس از آتش نجات پيدا نمي كند، مگر به اندازه هَمَل نعم
[هَمَل نعم : چهارپايانی كه از گله جدا مي شوند را می گویند و اين نشان قِلَّتْ و كمي تعداد آنهاست و البته نشان دهنده چیزه دیگری هم هست و آن اینکه جدا شدگان از آن جماعت رستگارند].
صحيح بخاري، ج7، ص208، ح6587، كتاب الرقاق
نبي مكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ميفرمايد كه از اين صحابه، جز تعداد اندكي، از آتش جهنم خلاصي نمي يابند. اين روايت دلالت مي كند كه اكثريت صحابه گرفتار آتش جهنم مي شوند.
اشکالی که اهل تسنن وارد بر این حدیث کرده اند :
توجيهشان اين است كه در روايت آمده:
بينا انا قائم، فإذا زمرة
«زمره» يعني يك گروه و طائفه، و وقتي پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) از دنيا رفت، پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) 120 هزار صحابه داشت و يك گروهي از آنها را شامل مي شود و شامل همان اصحاب رده ميشود كه ابوبكر با آنها جنگيد. منظور از «زمره»، گروه كوچكي است از صحابه، نه تمام صحابه. در آخر حديث هم كه ميگويد:
فلا أراه يخلص منهم الا مثل همل النعم
از اين گروه، اكثريت وارد آتش جهنم مي شوند و ما هم قبول داريم كه اكثر آن گروهي كه در برابر ابوبكر قيام كردند و مشهور به اصحاب رده هستند، چون در برابر خليفه مسلمين قيام كردند، وارد آتش جهنم مي شوند و شامل همه صحابه نيست. پس اين به درد شيعه نمي خورد كه ميگويد: اكثريت صحابه وارد آتش جهنم مي شوند. اينها ميگويند كه «زمره»، يعني يك گروه 5 يا 10 هزار نفري.
جواب اول:
در صحيح بخاري، ج7، ص40 روايتي را مي آورد در رابطه با اينكه «زمره» چقدر است. روايت از ابوهريره است كه ميگويد:
يدخل من أمتي زمرة، هم سبعون ألفا، تضيء وجوههم إذا أتي القمر ليلة البدر
گروهي از أمت من كه آمارشان 70 هزار نفر است، وارد بهشت خواهند شد
در روايت حوض، آمده كه: دو گروه وارد آتش ميشوند × هر گروهي 70 هزار نفر = 140 هزار نفر
كل صحابه 120 هزار نفر بيشتر نبوده است. اين روايت از خود صحيح بخاري است. آنها تكيه كلامشان بر كلمه «زمره» بود، لذا ما هم همين كلمه را زير سؤال مي بريم. پس عرب، به 5 هزار نفر زمره نمي گويد، بلكه واژه وسيعي است كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در اينجا به هفتاد هزار نفر، «زمرة» اطلاق كرده است.
جواب دوم:
در روايت ديگر صحيح بخاري آمده است:
مردم، پاي منبر رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نشسته اند و بحث صحابه و حوض مطرح ميشود و پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ميگويد:
انا فرطكم على الحوض و ليرفعن رجال منكم، ثم ليختلجن دوني، فأقول: يا رب! أصحابي! فيقال: انك لا تدري ما أحدثوا بعدك.
من پيشاپيش شما در حوض هستم و بخشي از شما را جدا ميكنند و … . مي گويم: خدايا! اينها صحابه من هستند! جواب مي آيد: تو نمي داني كه اينها بعد از تو، چه بدعتهايي گذاشتند. آنها را به طرف جهنم مي برند.
صحيح بخاري، ج7، ص206
آيا پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) با امت حرف مي زند؟ يا با مردمي كه پاي صحبتش نشسته اند؟ اين صراحت دارد كه با صحابه خود است.
در روايت ديگر از أنس آمده كه:
ليردن على ناس من أصحابي الحوض، حتى إذا عرفتهم، اختلجوا دوني، فأقول: أصحابي! فيقول: لا تدري ما أحدثوا بعدك.
تعدادي از صحابه من، كنار من در حوض مي آيند و من آنها را مي شناسم، … ، و مي گويم: خدايا! اصحاب من! گفته ميشود: تو نمي داني كه اينها بعد از تو، چه بدعتهايي گذاشتند.
صحيح بخاري، ج7، ص207
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در كجا به اُمت خود گفته است: اصحاب من؟
در روايت ديگر آمده كه:
ليردن على أقوام أعرفهم و يعرفوني ثم يحال بيني و بينهم
… من آنها را مي شناسم و آنها هم مرا مي شناسند و آنها را به جهنم مي برند.
صحيح بخاري، ج7، ص208
جواب سوم:
در بسياري از روايات حوض آمده كه:
لم يزالوا مرتدين منذ فارقتهم
از آن لحظه اي كه تو از آنها جدا شدي، اينها به ارتداد خود برگشتند.
البته مراد از ارتداد در اينجا، ارتداد از ايمان نيست.
وقتي پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) اين حديث را ميگويد، خطاب به صحابه است.
إبن أبي مُليكه ميگويد:
يقول اللهم إنا نعوذ بك إن نرجع علي أعقابنا
وقتي پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: «فرداي قيامت، تعدادي از شما وارد آتش ميشويد و از حوض كوثر بهره نمي بريد»، پناه مي بريم به خداي عالم.
اگر مراد پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) صحابه نبود، پس اين دعاي إبن أبي مليكه چه معنايي دارد؟!
منظور از صحابه در حديث حوض، اصحاب پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) است نه كسي ديگر و تمام صحابه را شامل ميشود. اين اعترافي است كه بعضي از صحابه كرده اند.
براء بن عازب از صحابه جليل القدر، نزد آقايان اهل سنت است. ايشان جزء «السابقون الأولون» است، جزء «اصحاب بيعت رضوان و اصحاب بدر» است و هر فضيلتي كه براي صحابه بياوريد، شامل ايشان است.
راوي ميگويد:
عن العلاء بن المسيب عن أبيه، قال: لقيت البراء بن عازب رضي الله عنهما، فقلت: طوبى لك! صحبت النبي صلى الله عليه و سلم! و بايعته تحت الشجرة! فقال: يا ابن أخي! انك لا تدرى ما أحدثنا بعده.
براء بن عازب را ملاقات كردم و گفتم: خوشا به حالت! تو صحابه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بودي و در زير شجره رضوان با پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بيعت كردي، براء بن عازب گفت: اي برادر زاده ام! تو نمي داني كه ما صحابه، چه بدعت هايي بعد از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) گذاشتيم.
صحيح بخاري، ج5، ص65
اين اعتراف صحابه، هم از طرف خودش است و هم از طرف صحابه. اين شكسته نفسي نيست، اعتراف به بدعت، به مراتب بدتر است از گناهان ديگر.
اعتراف دوم از ابو سعيد خُدري است كه در ميان صحابه، جايگاه ويژه اي دارد.
همين جناب مسيب ميگويد: روزي هم با ابو سعيد خدري ملاقات داشتم و گفتم:
هنيئا لك يا أبا سعيد برؤية رسول الله صلى الله عليه و سلم و صحبته! قال: أخي إنك لا تدري ما أحدثنا بعده.
گوارا باد بر تو كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را ديدي و صحابه او بودي! گفت: اي بردارم! تو نمي داني كه ما صحابه چه بدعت هايي بعد از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) گذاشتيم.
الإصابة لإبن حجر، ج3، ص67- تاريخ مدينة دمشق لإبن عساكر، ج20، ص391- الكامل لإبن عدي، ج3، ص63
كتاب الإصابه، از معتبرترين و بهترين و مفصل ترين كتابهاي رجالي اهل سنت است.
اعتراف سوم از خود أم المؤمنين عايشه است. در روزهاي پاياني زندگي خود كه در حال احتضار بود، به او گفتند:
فقالت: انى أحدثت بعد رسول الله صلى الله عليه و سلم حدثا، ادفنوني مع أزواجه. فدفنت بالبقيع. هذا حديث صحيح على شرط الشيخين و لم يخرجاه.
آيا دوست داري كه شما را در كنار پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) دفن كنيم؟ گفت: من بعد از رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) چه بدعت هايي گذاشتم! مرا كنار همسران پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) دفن كنيد. او را در بقيع دفن كردند.
مستدرك الصحيحين للحاكم النيشابوري، ج4، ص6
حاكم نيشابوري ميگويد كه اين حديث شرايط صحيح بخاري و صحيح مسلم را دارد و صحيح است و جناب ذهبي هم اين حديث را تصحيح كرده است. آقايان ميگويند كه اگر روايتي را حاكم نيشابوري و ذهبي تصحيح كرده باشند، به منزله ورود روايت در صحيح بخاري است.
پس اين آقايان كه بحث را روي كلمه «زمرة» مي برند، سخن بي موردی است.
مجموع حديث حوض، چند پيام دارد:
1- عدالت صحابه را زير سؤال مي برد. اگر صحابه عادل هستند، چگونه اكثريت آنها مستحق آتش هستند؟
2- قداست صحابه را زير سؤال مي برد. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ميگويد: اينها صحابه من هستند. خطاب مي آيد: تو خبر نداري كه چه بدعت هايي بعد از تو گذاشتند؟! و به دوران جاهليت برگشتند.
در بعضي از روايات است كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نفرين مي كند:
فقلت سحقا لهم، سحقا لهم
به تعبير عاميانه ما: مرده شور اين صحابه را ببرد و گرفتار عذاب شوند و نابود گردند.
اين قداستي را كه آقايان اهل سنت براي صحابه و در برابر أئمه (عليهم السلام) درست كرده اند را زير سؤال مي برد. وقتي از جواب دادن به دليل ما عاجز مي مانند، مي روند پشت سنگر صحابه، شروع ميكنند عليه ما شبهه افكني كردن كه اگر عقيده شيعه دست باشد، تمام صحابه زير سؤال مي روند، در حاليكه اين حديث حوض، تمام صحابه را زير سؤال مي برد.
3- إرتداد صحابه ، يعني مخالفت با أهم واجبات إلهي. أهم واجباتي كه بعد از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) ترك شد، عبارت است از بحث امامت و خلافت و جانشيني حضرت علي (عليه السلام).
در روز 28 صفر - به عقيده شيعه - و در روز 12 ربيع - به عقيده عزیزان اهل تسنن - پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) از دنيا رفته است. ببينيد در آخرين هفته ای كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بود و اولين هفته ای كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) از دنيا رفت، چه تغييري شده است؟ آيا غير از بحث خلافت، تغيير ديگري در جامعه اسلامي شده است؟
خير. پس ثابت مي كند عقيده شيعه را كه صحابه با پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در بحث خلافت و امامت و وصايت و جانشيني اميرالمؤمنين (عليه السلام) مخالفت كردند.
مگر بعد رحلت پیامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) غیر اتفاق بالا مسئله دیگری پیش آمد!
منبع: سایت شمیم شیعه