اشتقاق عشق
12 آذر 1396 توسط سليمي بني
اشتقاق عشق
عشق را از عَشَقه گرفته اند؛ و عشقه آن گياهى است كه در باغ پديد مى آيد و از بن درخت مى رويد. پس سر بر مى آورد و خود را در درخت مى پيچد و هم چنان مى رويد تا جمله درخت را فرا گيرد؛ و چنانش در شكنجه كند كه نم در ميان رگ درخت نماند و هر غذا كه به واسطه آب و هوا به درخت مى رسد به تاراج مى برد تا آن گاه كه درخت خشك مى شود.
ديگرى گفته است: اشتقاق عشق از عشقه گرفته اند و آن گياهى باشد كه در درخت بپيچد و آب درخت را فرو خورد و گيرد پس لون (رنگ) او زرد كند و ثمره از او باز گيرد و برگ او بريزد. پس خشك گرداند و جز افكندن و سوختن نشايد.
تحفه معلم ؛ سید علی اکبر صداقت