اشک های بی صدا

زلزله های بزرگ در پیش است

باید هر لحظه منتظر اخباری فراوان درباره زلزله های مختلف در دنیا بخصوص خاورمیانه باشیم. از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زلزله‌هایی بزرگ است که در رأس آنها می‌توان به زلزله‌های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی دربارة این زلزله وجود دارد به گونه‌ای که برخی از مکان‌ها و خسارت‌های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می‌سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می‌شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر می‌برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفة، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می‌نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه‌ای از نشانه‌های الهی آشکار می‌شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه‌ای در شام رخ می‌دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می‌گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می‌دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره‌گر سوارانی دارای اسب‌های سفید و درفش‌های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می‌آورند تا وارد شام می‌شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی‌تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می‌رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی‌ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می‌گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می‌گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید». بحارالانوار، ج 52، ص 253.

و در روایتی دیگر چنین آمده است: «چنان‌که مصر را زلزله خراب کند، عمان را آب دریا خراب کند، بصره را آتش خراب کند که از آسمان ببارد، دمشق را باد خراب کند، روم را صاعقه از آسمان آید و یمن را درد قولنج هلاک نماید».( مهدی موعود (ترجمه جلد سیزدهم بحارالانوار)، ص 998.). در ضمن حوادث معاصر آشکار شدن «دجال» نیز چنین آمده است: «آنگاه زلزله پیدا شود. هیچ منافقی در مدینه نماند الّا آنکه بیرون آید و تابع دجال گردد و مردم آن روز را «یوم الخلاص» گویند. امّ شریک عرض کرد، یا رسول الله آن روز مؤمنان کجا باشند؟ فرمود: «به بیت المقدس پناه برند. دجال بیابد و آنجا را احصار کند پس حضرت صاحب الامر بر ایشان ظاهر شود»… . 

رهنگاشت جامعه قبل از ظهور

چه تصویری از جامعه منتظر و جامعه قبل از ظهور داریم؟ چقدر از نقاط مثبت یا منفی جوامع قبل از ظهور آگاهی داریم ؟ جامعه منتظر کی و کجا شکل می گیرد؟ آیا جامعه منتظر هم مثل جامعه عصر ظهور دست نیافتنی است؟ چرا این همه از جامعه منتظر دور هستیم؟!

ما باید بدانیم که جامعه منتظر گل زیبایی در خارستان آخرالزمان و چشمه ای کوچک از اقیانوس جامعه مهدوی است و هر چقدر جهان و مردم آن گرفتار ظلم و فساد و جنگ و بی عدالتی و تجاوزگری و بی دینی و یلگی هستند؛ جامعه منتظر باید دامن خود را از همه این آلودگی ها حفظ کند و خود را با خیل ظالمان و فاسدان و عیاشان و مفسدان و بی دینان و فاحشگی ها همراه نسازد!! جامعه منتظر باید ندای مهدویت را با عمل و قول به مردم دنیا برساند و کانون مرکزی قیام های حق طلبانه قبل از ظهور باشد!!

ایران می توانست این جامعه زیبای منتظر را شاهد باشد اما صد افسوس نشد و فضای غالب آن تبدیل به ابتذال و انحطاط و انحراف شده و محدودیت و آزار مومنان را در پی داشته است!! ما حتی توانایی همراهی و اطاعت چند درصدی از رهبر حکیم خود را نداریم …!! پس چه کار باید کرد؟ شاید ما نتوانیم اما هستند شیعیان مومن و پاک و خالصی که می توانند جامعه منتظر قبل از ظهور را به خوبی و سلامتی شکل دهند و جامعه معین امام زمان باشند ؛ اما باید یک تصویر پردازی و طراحی درستی از آینده خود و وضعیت مطلوب داشته باشند و طبق آن سامانه فعالیت ها و برنامه های خود را شکل دهند.

بر این اساس باید نخبگان مهدوی این جوامع به فکر رهنگاشت منتظرانه جامعه خود باشند و حدود و ثغور و ابعاد و وظایف و ماموریت های جامعه منتظر را مشخص کنند. ما هیچ راهی بجز تحقق جامعه منتظر نداریم و چون در برابر فسادگریان و دنیاگرایان منافقان نتوانسته ایم خوب عمل کنیم و فضای عمومی جامعه را به دست آنان سپرده ایم شاید هیچ وقت دیگر نیز نتوانیم. ما از امتحانات زیادی رد شدیم و نشان دادیم که قدرت تغییرات بزرگ و تحولات منتظرانه را نداریم…. شاید دیگران بتوانند!!

  تشکیلاتِ پنهانِ ائمه علیهم‌السلام

  امام صادق علیه‌السلام در اواخر دوران بنی‌امیه، شبکه‌ی تبلیغاتی وسیعی را که کار آن، اشاعه‌ی امامت آل‌علی علیه‌السلام و تبیین درست مسأله‌ی امامت بود، رهبری می‌کرد؛ شبکه‌ای که در بسیاری از نقاط دوردست کشور مسلمان، به ویژه در نواحی عراق و خراسان، فعالیت‌های چشم‌گیر و ثمربخشی درباره‌ی مسأله‌ی امامت عهده‌دار بود، ولی این تنها یک روی مسأله و بخش ناچیزی از آن است.

  موضوع تشکیلات پنهان در صحنه‌ی زندگی سیاسی امام صادق علیه‌السلام و نیز دیگر ائمه علیهم‌السلام، از جمله مهم‌ترین و شورانگیزترین و در عین حال مجهول‌ترین و ابهام‌آمیزترین فصول این زندگینامه‌ی پرماجراست.

  امام خامنه‌ای - ۱۳۹۱/۰۶/۲۱

  روایتي در عظمت زیارت عبدالعظیم‌حسنی رضی الله عنه

  در بعضی از احادیث نقل شده ‌است که هر‌کس مرقد مطهّر عبدالعظیم‌حسنی را در #ری زیارت کند؛ بهشت بر او واجب می‌شود.

 یکی از اهالی ری خدمت امام هادی علیه السلام در سرّمن رأی می رسد، حضرت از او می‌پرسند: از کجا به سامرا آمده ای؟ عرض می کند، يابن رسول الله، کربلا به زیارت جدّ بزرگوار شما اباعبدالله الحسین علیه السلام مشرّف شده بودم؛ حضرت به او می¬فرمایند « اَما لَوْ اَنَّكَ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ الْعَظِيمِ عِنْدَكُمْ لَكُنْتَ كَمَنْ زارَ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِما» ( ابن‌قولویه، کامل‌الزیارات، ص 324) اگر تو قبر عبدالعظیم را که در نزد شماست، زیارت کرده بودی همچون کسی بودی که حسین‌بن‌علی صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِما را زیارت کرده ‌است یا به زیارت مرقد مطهّر او شرفیاب شده‌ است؛ بنابراین جمله ی  امام هادی علیه السلام بیانگر عظمت منزلت این بزرگوار است؛ زیارت قبر او بسیار عظیم است.

 اگر انسان تمام روایات خیره کننده و حیرت آفرینی که در اجر زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام است را بخواند؛ خواهد دانست که  زیارت عبدالعظیم‌حسنی چقدر عظیم است و زیارت قبر او به مثابه زیارت قبر اباعبدالله الحسین علیه السلام است.

 این شخصیّت بزرگوار در روز چهارم ربیع الثّانی به دنیا آمد. امیدوارم این نعمت بسیار گرانبها را قدر بدانیم.

  استاد مهدی طیب

ریشه شناسی واژه ی « نصیحت»

نخ خیاطی را «نصاح » می گویند. «منصحه »یعنی سوزن نخ خیاطی. «ناصح » یعنی خیاط. خیاط برای دوختن لباس از نخی استفاده می کند که همرنگ پارچه آن باشد تازشت و زننده به نظر نیاید. اگر خیاط از نخ غیرهمرنگ پارچه هم استفاده کند، به گونه ای می دوزد که به زینت و زیبایی لباس بیافزاید.اگر حالت روحی ناصح یا آنچه را نصیحت می نامد به مثابه نخ خیاطی باشد، نصیحت اوبه این است که عمل وگفتارش برای نصیحت شونده زینت و زیبایی باشد، نه زشتی و ننگ.لذا امام صادق علیه السلام می فرماید: «معاشرالشیعه کونوا لنا زینا و لا تکونوا علینا شینا»
نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند

جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو

که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را
 

چگونگی جذبۀ عشق الهی

صیادان، ماهی را یک بار نمی کَشَند.
چنگال در حلقوم چون رفته باشد، پاره ای می کَشَند تا خونش می رود و سست و ضعیف می گردد. بازش رها می کنند. و همچنین باز می کَشَند تا به کلی ضعیف شود.
چنگال عشق نیز چون در کام آدمی می افتد، حق تعالی او را بتدریج می کَشَد که آن قوت ها و خوی های باطل که در اوست، پاره پاره از او برود که:
اِنِّ اللّهَ یَقبِض وَ یَبسُطُ!

صفحه ۳۲۷ شرح فیه ما فیه

عشق الهی وقتی بنده ای را صید خود می کند، به تدریج در او استحاله و دگردیسی روانی و اخلاقی ایجاد می کند. آرام آرام همه آثار و رسوم منی و تعیّنات دنیوی او در آتش محبة اللّه می سوزد. چنانکه صیادان وقتی حلقه دام خود را بر حلقوم ماهی می افکنند، آن را به یک باره از آب بیرون نمی کشند بلکه به تفاریق می کشند و رها می کنند تا ماهی صید شده به کلی توان خود را از دست بدهد.

بخشی از آیه ۲۴۵ سوره بقره
همانا خداوند رزق بندگان را تنگ می کند و یا می گشاید
 

یأس و قنوط

یأس و قنوط یعنى از دست دادن امید به عفو و رحمت الهى و نا امیدى از مؤثّر واقع شدن انجام طاعت و ترک معصیت براى نجات از عذاب الهى. یأس و قنوط ضدّ رجا و نتیجه‌ى افراط در خوف است.

یأس و قنوط سبب مى‌شود شخص انگیزه‌ى خود را براى انجام طاعت و ترک معصیت از دست بدهد، از تهذیب و تعالى باز بماند و در ورطه‌ى گناه و آلودگى و انحطاط غوطه‌ور شود.

از آنجا که یأس از رحمت الهى، سوء ظنّ به خدا و در حدّ کفر است، گناه و آثار مخرّب آن بزرگ‌تر از هر معصیتى است که شخص به خاطر انجام آن دچار یأس شده است.

قرآن کریم مى‌فرماید:
فَلا تَیأَسوا مِن رَوحِ اللهِ، اِنَّهُ لا یَیأَسُ مِن رَوحِ اللهِ اِلاَّ القَومُ الکافِرونَ
از رحمت الهى مأیوس نشوید، که جز گروه کافران، از رحمت الهى مأیوس نمى‌باشند.

همچنین مى‌فرماید:
لا تَقنَطوا مِن رَحمَةِ اللهِ، اِنَّ اللهَ یَغفِرُالذُّنوبَ جمیعاً
از رحمت الهى ناامید نشوید؛ زیرا خداوند همه‌ى گناهان را مى‌آمرزد.

خوف از خدا و ترس از جرایم خود و کیفرهاى الهى هرچه شدید باشد بهتر است؛ امّا نباید به‌حدّى برسد که به یأس و قنوط منجر شود. پس حدّ خوف نرسیدن به یأس و قنوط است.

بر اساس آنچه گفته شد، مى‌توان نتیجه گرفت که هم ایمن دانستن خود از عذاب الهى به دلیل کثرت طاعت و عبادت، و هم یأس از رحمت خدا به خاطر کثرت معاصى و عیوب نفس، هر دو نادرست و نارواست.

امام صادق علیه السّلام مى‌فرمایند :
اُرجُ اللهَ رَجاءً لا یُجَرِّئُکَ عَلى مَعاصیهِ وَ خَفِ اللهَ خیفَةً لا یُؤیِسُکَ مِن رحمَتِهِ

امیدى به خدا داشته باش که تو را بر معصیت‌هاى الهى بى‌پروا و جسور نکند و ترسى از خدا داشته باش که تو را از رحمت خداوند ناامید نسازد.

همچنین مى‌فرمایند:
خَفِ اللهَ خیفَهً لَو جِئتَهُ بِبِرِّ الثَّقَلَینِ لَعَذَّبَکَ وَ ارجُ اللهَ رَجاءً لَو جِئتَهُ بِذُنوبِ الثَّقَلَینِ لَرَحِمَکَ

چنان ترسى از خدا داشته باش که اگر اعمال نیک همه‌ى مخلوقات از جن‌ها و انسان‌ها را به درگاهش ببرى، باز هم تو را عذاب مى‌کند، و امیدى به خدا داشته باش که اگر گناهان همه‌ى مخلوقات از جن‌ها و انسان‌ها را به پیشگاهش ببرى، باز هم تو را مورد رحمت قرار مى‌دهد.

غرور و قنوط هر دو حیله و دام ابلیس است. ابلیس ابتدا شخص را با غرور در منجلاب گناه فرو مى‌برد؛ سپس با قنوط راه بیرون آمدن از آن را بر او مى‌بندد.

نوعى از یأس و امن وجود دارد که نفساً ایرادى ندارد و خوب است و آن عبارت است از اینکه شخص از یک سو از خود و اعمالش مأیوس باشد و از سوى دیگر به رحمت خدا امید و یقین داشته باشد که در عین استحقاق براى عذاب ابدى، خداوند از روى شدّت رحمتش، او را عذاب نمى‌کند و ایمان و عقیده‌اش را تا پایان عمر از شرّ شیطان حفظ مى‌کند.

البتّه شخصى که چنین یأس و امنى دارد باید مراقب باشد که این حالت منشأ سستى و ترک طاعت و بى‌مبالاتى و ارتکاب معصیت در او نشود که در غیر این صورت، یأس و امن مزبور به لحاظ پیامدشان و نه به اعتبار خودشان، مورد ایراد و نادرست است.

عیب دیگر چنین امن و یأسى این است که شخص در خداشناسى یک‌چشم است و تنها رحمت خدا را دیده است. البتّه کسى هم که تنها به دلیل خوف از قهر الهى به انجام طاعت و ترک معصیت مى‌پردازد، در خداشناسى یک‌چشم است. امّا با توجّه به سبقت رحمت الهى بر غضب خداوند، شخصى که فقط رحمت را دیده، از فردى که تنها غضب را دیده، افضل است؛ هرچند هیچ یک به پاى کسى که در خداشناسى با دو چشم مى‌نگرد و رحمت و غضب الهى، هر دو را مى‌بیند، نمى‌رسند.

شراب طهور - تألیف استاد مهدی طیّب

وحدت حوزه و دانشگاه وحدت  ماهوی در حوزه علم و مبانی معرفتی است.

  وحدت حوزه و دانشگاه وحدت در و دیوار این‌ها نیست.

 به بهانه روز وحدت حوزه و  دانشگاه و سالگرد شهادت شهید آیت الله مفتح انتظار می‌رود تشکل‌های دانشجویی توجه جدی‌تر به این موضوع مبنایی را، در دستور کار خود قرار دهند.
 
از جمله ظرفیت‌های فعالیت در این زمینه
 ترویج و استفاده از ظرفیت حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان

 بررسی و پرداخت مسائل اساسی دانشگاه و حوزه در قالب‌های مختلف تریبون، نشریه، کرسی و ..
https://t.me/kalk_ir/848

 تشکیل کارگروه ویژه وحدت حوزه و دانشگاه متشکل از اساتید ارزشی، دانشجویان تشکل ها و اساتید روحانی در سطح دانشگاه و نیز تشکیل کارگروه‌های مشترک با حوزه‌های علمیه در سطح استان به منظور پیشبرد وحدت

 بومی سازی اخلاق و سیستم های آموزشی مثبت این دو حوزه به صورت متقابل

 ترویج گفتمان وحدت در حلقه‌های صالحین

 بسته پشتیبان کالک برای استفاده در فضای گفتمانی، برد، حلقه‌های صالحین و…
https://t.me/kalk_ir/851

 دانستنی‌های چند رسانه‌ای وحدت حوزه و دانشگاه

 شهید مفتح و تلاش برای وحدت حوزه و دانشگاه
https://t.me/kalkmedia/145
 وحدت حوزه و دانشگاه چیست؟
https://t.me/kalkmedia/143
 وحدت حوزه و دانشگاه
https://t.me/kalkmedia/142
https://t.me/kalkmedia/144

  باورهای غلط درباره تشخیص عسل طبیعی

  عسل طبیعی رُس نمی شود ( شکرک نمی زند )
  هر چه عسل خالص تر و طبیعی تر باشد، رنگ تیره تری دارد
  عسل غلیظ بهتر از عسل رقیق است
 فقط عسل وحشی طبیعی است
  خوردن عسل خوب و خالص موجب سرگیجه و داغی بدن می شود
  همه عسلهای طبیعی باید بوی فوق العاده ای داشته باشند
  افراد دیابتی میتوانند به اندازه دلخواه از عسل طبیعی استفاده کنند
 عسل طبیعی هم مانند همه مواد غذایی دیگر پس از مدتی فاسد می شود
 مصرف عسل برای کودکان زیر یک سال ممنوع است
 موم دارای ارزش غذایی است

 موسسه تحقیقات طب اسلامی الشفاء

جامعه شایسته آینده؟

کدام جامعه لیاقت امام زمان را دارد؟ نزدیک به ۱۱۰۰سال است که از غیبت کبری می گذرد ولی جامعه بشری هنوز لیاقت این را پیدا نکرده که با تشکیل حکومت جهانی، تحت زعامت و ولایت حجت الهی قرار بگیرد و شاهد مدینه فاضله قرآنی باشد! واقعا چرا و این وضعیت تا کی ادامه خواهد یافت؟؟

باید بدانیم که مهدویت دو بخش اساسی دارد که یک قسمت آن تحت اراده الهی و وابسته به وجود نورانی امام زمان (نجات بخشی و هدایت گری) است که شامل همه می شود؛ اما جنبه دیگر آن مربوط به جمیع انسانها و جوامع است که شایستگی و لیاقت خود را برای زندگی تحت حکومت جهانی صالحان و امامت مهدوی اثبات کنند. آنچه روشن است این که هیچ کشور و ملتی تاکنون این شایستگی را نشان نداده و معلوم نیست تاکی این وضعیت بی کفایتی و بی لیاقتی ادامه خواهد داشت!!

کشورها، دولت ها، ملت ها و گروه های زیادی در دنیا هستند که کمتر نمونه ای را می توان یافت که لیاقت و ارزش درک عصر ظهور را داشته و خود را برای آن اماده نموده باشند!! پس اگر ظهوری رخ نمی دهد یکی از عوامل آن همین عدم آمادگی و اثبات شایستگی هااست والا هیچ منعی از فیض رسانی و نجات بخشی و هدایت گری تام الهی نیست. پس انسان ها خود اصلی ترین مانع ظهورند…!!

متاسفانه کشور ما نیز از این دایره و محدوده خارج نیست و موانع داخلی ما برای ظهور بسیار بیشتر از موانع خارجی است. و تا زمانی که این موانع برطرف نشود، نباید امیدی به فرج و گشایش در امور داشته باشیم. در واقع جنگ ما در داخل کشور یک جنگ فرهنگی تمام عیار با سپاهیان دجال است که در همه عرصه های هنری و ورزشی و دانشگاهی و … نفوذ کرده و با هر وسیله ای به ارزش های فرهنگی و دینی ما می تازند و آنها را ملعبه دست خود می کنند و متاسفانه پشتوانه قوی داخلی و خارجی هم دارند!! جامعه ای که در آن اسم مقدس خدا و اهلبیت را بر روی گربه می گذارند و همه به آن می خندند و هیچ کس احساس مسئولیتی نمی کند و صدها نمونه دیگر… !! کجای این جامعه لیاقت درک امامت و ولایت تامه مهدوی را دارد!؟

امروز آغازین روز ولایت مهدوی است ؛ اما در جامعه منتظری که بیشتر از همه ادعای انتظار و مهدویت دارد، مسایل و چالش هایی وجود دارد که در سایر کشورها نیست و مهم ترین آن وجود همین افراد و گروه های انحرافی است که با استفاده از فضای مجازی و دانشگاه ها و رسانه ها و شبکه های اجتماعی ، دین و ایمان و اخلاق و اعتقادات و سبک زندگی مردم را نشانه گرفته اند و پای بر هر ارزش و اصول و قانونی می گذارند! در چنین جامعه ای نمی توان چشم انتظار ظهور عادل ترین و عالم ترین و صالح ترین انسان ها بود… شاید جوامع دیگر بتوانند این لیاقت را به دست بیاورند اما جامعه ما هر روز از این آرمان ها و شاخص ها و ارزش ها دور می شود!!