اشک های بی صدا

هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ.

اوست آن كس كه در ميان بى‏سوادان فرستاده‏اى از خودشان برانگيخت تا آيات او را بر آنان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت بديشان بياموزد و [آنان] قطعا پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند.(سوره جمعه/آیه2)

امرتعلیم وتربیت رسالت مشترک همه انبیای الهی به ویژه دین مبین اسلام می باشد. در تعالیم حیات بخش مکتب اسلام به تعلیم و تربیت توجه فراوانی مبذول شده ، زیرا ملاک تکامل در جوامع به رشد امورمعنوی وفرهنگی آحاد جامعه وابسته است.در حوزه خدمت رسانی ، کمک به رشد فرهنگی افراد، موجب ارتقاء سطح فرهنگ جامعه بوده وبسیاری از مشکلات و معضلات یک جامعه در سایه این پیشرفت، حل خواهد شد.

احداث کتابخانه ها، نشر کتب، برگزاری مسابقات کتابخوانی، جلسات گفتگو واتاق فکرو هم اندیشی، جلسات پرسش وپاسخ، مشاوره های دینی، اجتماعی و…، همگی از مصادیق فعالیت های فرهنگی است که برای پر کردن شکاف های جامعه بسیار مؤثر می باشند.