اشک های بی صدا

هیچ یک از ماه‌های سال نحس نیستند،ما درباره هیچ یک از ایام سال و ماه نحوستی نداریم. مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در ابتدای کتاب المراقبات خود درباره ماه صفر گفته است که نحس بودن در ماه‌های اسلامی وجود ندارد، بلکه این نحسی را ما فقط در برخی از ساعات داریم که می‌گویند از انجام امور خیر و مبارک اجتناب کنید. به همین سبب حق نداریم ماه صفر را نحس بدانیم، چرا که این نحسی خرافه و بدعتی غلط است که از شامیان به ارث رسیده است.

نحس بودن ماه صفر ریشه در مصیبت‌های وارده بر اهل‌بیت (ع) و شهادت حضرات معصوم (ع) دارد، پس از ورود کاروان اسراء به کوفه و شام، مردم آن بلاد، آن‌ها را خارجی خواندند و بسیار مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و مصیبت‌های بسیاری در دربار یزید لعنت الله علیه بر آن‌ها وارد شد، به همین جهت این ماه را نحس می‌دانیم، اما همانطور که گفته شد ماه صفر نیز مانند دیگر ماه‌ها رقم خورده و نحسی ندارد. البته باید در نظر داشت که در دو ماه محرم و صفر بنا به شهادت ائمه اطهار (ع) و مصیبت‌های خاندان نبوی، اهل بیت (ع) عزادار هستند، اما این عزاداری به معنی نحسی نیست و شامیان در بدعتی اشتباه جعل حدیث کردند و ماه صفر را نحس محسوب کردند.

راساس علم نجوم و اخترشناسی به دلیل اینکه برخی از ماه‌ها قمری با ماه‌های رومی تطبیق داده می‌شود، می‌گویند قمر در عقرب شده است، به این معنا که برج و ماه‌های رومی با یکدیگر موازی می‌شوند. طبق روایت امام باقر (ع) و احادیث معصومین و آنگونه که بیان شده، بهتر است از پرداختن به اموری مانند ازدواج، فرزندآوری و … اجتناب شود و در آن ساعات انجام نشود.

از ائمه اطهار (ع) و بزرگان دین روایتی مبنی بر نحس بودن ماه صفر و با برکت بودن ماه ربیع الاول نداریم، ماه صفر به خاطر خرافاتی که وجود دارد، آن را نحس می‌نامند، وگرنه این ماه الهی به دلیل مصیبت‌های سنگینی که بر اهل بیت (ع) وارد شده، سخت است و می‌گویند همدرد با ائمه اطهار (ع) باشید. همچنین سفارش شده در این ماه فراوان صدقه بدهید و دعای ماه صفر را بخوانید.

 روایت نحسی ماه صفر به دلیل هجمه افکار‌های عمومی است و نه ماه صفر و دیگر ماه های سال نحوستی ندارند و این روایات از انحرافات دین است.