قوت ملکوتی
هو
..هرچه به جان بیشتر غذا دهیم قوی ترمی گردد،و اشتهایش فزونتر،واین تنها ظرفی است که هرچه غذا بخورد،به جای اینکه بگوید:
سیرشدم ،ومیل ندارم اشتهایش بیشترمی شود.
همان طورکه جناب وصی علیه السلام فرمود،و در این کتاب هم خواهدآمد:
«کُلُّ وِعاءٍ یضیقُ بِماجُعِلَ فیهِ إلّا وِعاءَ العِلمِ فَإِنَّهُ یتّسع به».
دراین نشأه،حوض و برکه و دریاچه و دریا با قرار گرفتن مظروفی درآنها از ظرفیت و گنجایش آنها کم می شود،به طوری که اندک اندک لبریز و تمام می شوند.
اما ظرفی دیگر به نام ظرف علم،یعنی جان شما که هرچه غذا و آب حیات،یعنی علم بیشتر در آن بریزید،وسعت و ظرفیت بیشتری پیدامی کند،به جای آنکه بگوید:
پر و لبریزشدم.این اقتضای ذاتی این یک موجوداست؛گرچه غذاهای هر دوره با همدیگر متفاوت است:
الآن شیرخوار است،باید غذاهای سبک به وی داد،کم کم باید به وی نان خورانده شود،و اندک اندک قابل غذاهای دیگر می شود،با آنکه این عالم جسمانی محدود است با وجود این هرچه قابلیت بدست آورد،روزی اش حاضر و آماده است…
جان هم چنین است،هرچه قابلیت و استفاضه اش بیشتر باشد،افاضه هم قوی تر خواهد شد.
همان طور که امام باقر فرمود:
«ولا تَزیدُهُ کَثرةُ العَطاءِ إلّاجُوداًوَکَرَماً».
هرچه بیشتر می بخشی جود و کرم تو بیشتر می شود.و همین آمادگی واستعداد ، قابلیت بیشتر می شود ، و با آن اشتهایش بیشتر و طلب غذای قوی تر و زیادتر می کند.
سفره گسترده است،پس بسم الله، از تو حرکت،از خدا برکت.ما می کوشیم تاجان به معارف حقۀ الهیه برسد و تشبّه به او پیدا کند،و با آن به سعادت خویش برسد
زیرا انسان سعید کسی است که کار مفارقات را بکند،جان های شما آمادگی دارد،و زحمت و تلاش می کند، و در پی تحصیل معارف است،پس با شنیدن حرف ها مفاتیحی به دست می آیدکه با آن مفاتیح و امهات و اصول می تواند به راه افتد و استنباط نماید،و جان خویش را به سعادت برساند؛یعنی کارعقول و مفارقات را انجام دهد،همان گونه که انبیا کار مفارقات را انجام می دهند و پیامبران بیل و کلنگ و سیمان و سنگ نمی خواهند که جلوی آب دریا را بگیرد ، بلکه به همان قوت ملکوتی اش آب دریا و زمین را می شکافد…
______________
شرح فارسی اسفار
علامه حسن زاده آملی روحی فداه