اشک های بی صدا

فدا ها ابوها(پدرش به فدایش)

در دوران امام موسی کاظم علیه السلام، روزی جمعی از شیعیان برای دریافت پاسخ سؤالهای خود، به مدینه وارد شدند تا به
محضر امام کاظم علیه السلام برسند، اما ایشان آن روز در خارج از شهر بودند.

نظر به اینکه آن عده از شیعیان ناگزیر به مراجعت بودند، پرسشهای خود را نوشته و به افراد خانواده امام کاظم علیه السلام تحویل دادند تا در سفر بعد، پاسخهای آن را دریافت کنند.

مدتی بعد به هنگام خداحافظی، مشاهده نمودند که یکی از دختران امام کاظم به نام فاطمه معصومه سلام الله علیها
پاسخ پرسشهای آنها را نوشته و آماده کرده است. آنها شادمان شده و آن پاسخها را دریافت کردند و به سوی وطن رهسپار شدند.

در مسیر راه به امام کاظم علیه السلام برخورد نمودند که در حال مراجعت از سفر بودند، و ماجرا را به عرض آن حضرت
رساندند. امام کاظم علیه السلام آن نوشته را از آنها طلبیده و مطالعه کردند و پس از آنکه تمام پاسخهای حضرت معصومه سلام
را درست یافتند، سه بار فرمودند” فَداها اَبْوها ” پدرش به فدایش.

 محمد محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه سلام الله علیها فاطمه دوم، ص ۸۳