اشک های بی صدا

رسول خدا (صلی الله عليه و آله و سلم) فرمودند:
«وقتی بهشتيان وارد بهشت می ‏شوند، كوبه در را می ‏كوبند و دقّ‏ الباب می ‏كنند، از آن صدای “یا علی"شنیده می شود»
نشنیده
مرحوم علاّمه طباطبایی (رضوان‏ الله ‏عليه) در شرح اين حديث و اين ‏كه چرا صدای كوبه در بهشت يا علی است، می فرمایند:

«مهمان وقتی به خانه‏ ای می رود، صاحب خانه را صدا می زند.
اگر صاحب‏خانه نام معينی داشته باشد، مهمان همان نام معيّن را می ‏برد.

صاحب بهشت و مهماندار بهشت هم علی ابن ابی‏طالب علیه السلام است.

از اين ‏رو، صدای كوبه در بهشت هم «ياعلی» است.

چون هر كس به بهشت می ‏رود، در سايه هدايت و رهبری اين خاندان و مهمان اين خاندان است. اگر اين انوار طيّبه نبودند، كسی راه بهشت را طی نمی کرد…

ما به خوبی می ‏توانيم احساس كنيم كه الآن در بهشت هستيم يا نه! درِ بهشت به روی ما باز است يا نه…

الأمالي و المجالس صدوق، ص 471/شمیم ولایت،جوادی آملی.ص 226.