شهادتی که اصلا برای آن تلاشی نمیشود
۲۸ صفر شهادت رسول الله صلی الله علیه و اله است. شهادتی که اصلا برای آن تلاشی نمیشود. و ما شیعیان کم کاری عجیبی داریم برای احیاء این شهادت. و خیلی از بچه شیعه ها با شنیدن نام شهادت چشمانشان چهار تا میشود. چرا باید اینگونه باشد.؟ شهادت اشرف مخلوقات و سید الانبیا علیهم السلام اینگونه غریب باشد ؟ چرا برای احیاء این شهادت کاری انجام نمیشود ؟ بعد از زهری که ابوبکر و عمر از آن زن یهودی خریداری کردند و عایشه و حفصه با همکاری یکدیگر به رسول خدا صلی الله علیه و اله خورانیدن و حضرت در بستر افتاد. امر کردند که کاغذ و قلم بیاورند تا چیزی بنویسند که مردم تا قیامت مردم گمراه نشوند. اما عمر بن خطاب باب توهین و جسارت به معصومین را فتح کرد و گفت : این مرد هذیان میگوید! برای این مصیبت جان بدهیم کم است توهین به سید المرسلین میشود و بچه شیعه نمیداند! اگر مانند باقی شهادت ها ما برای این شهادت به سر و سینه میزدیم اینگونه غریب نمی ماند! و در محضر خدا و حجت خدا تقصیر داریم! امسال باید ۲۸ صفر سراسر ایران یک پارچه وا محمدا شود ! تا دنیا بداند چه شده است. مصیبت توهین به رسول خدا صلی الله علیه و اله پدر عاشورا است. او را هذیان گو خواندن که بعد عده ای بیایند و پسرش را خارجی بخوانند. اقامه شهادت برای آن حضرت کم از عاشورا نیست به سر و سینه بزنید و فریاد بزنید یا اهل العالم عایشه و حفصه با پدرانشان پیغمبر را کشتند.
این شهادت برگ رسوایی سقیفه و عاشورا است. در حق رسول خدا کم کاری نکنید که همه مسئولیم