شفاعت اهل بیت(ع) و حضرت سید الشهدا.ع. تا چه میزان است؟
شفاعت اهل بیت(ع) و حضرت سید الشهدا.ع. تا چه میزان است؟ صرف این‌که فردی، اهل جلسه‌‌ی روضه‌ای باشد خدماتی هم داشته باشد، و شب وفات حضرت معصومه(ع) از دنیا برود و موقع دفنش زیارت عاشورا بخوانند و جمعیت زیادی در تشییع اش بیایند، یا مثلا بزرگانی پشت سرش خیر بگویند، آیا اینها کفایت می‌کند؟ یا عملکرد فرد مهم است؟
یک سری امور هست برای آن طرف است و هیچ‌کس نمی‌داند:
برای مثال #معاذ :
پیامبر.ص. در حال دفن کردن معاذ بود، می‌فرماید این‌قدر فرشته‌ها آمده بودند که رسول خدا(ص) با پای برهنه روی دو انگشت راه می‌رفت؛ پرسیدند یا رسول الله شما پا برهنه، سر برهنه آمدید در تشییع جنازه‌ی این فرد، حضرت فرمود: فرشته‌های بسیاری آمده بودند در تشییع جنازه، من به این شکل راه می‌رفتم جای فرشته‌ها تنگ نشود.
وقتی حضرت(ص)در حال دفن کردن او بود، مادرش گفت: خوش به حالت! خوش به حالت که جایت در بهشت است. حضرت این‌قدر عصبانی شد، فرمود: مَه! تعبیر خیلی تندی است مَه! در فارسی معنای بدی دارد، ساکت باش! الان عذابش شروع شد!!
از پیامبر(ص) پرسيدند در این تشییع جنازه، شما آمدید، فرشته‌ها…چگونه است؟! حضرت.ص. فرمود چون ایشان «قُل هُوَ الله» زیاد می‌خواند! آثار «قُل هُوَ الله» این بود که این‌قدر ملائکه بیایند من هم سر برهنه و پا برهنه بیایم ولی بداخلاقی این فرد در خانه و اعمال دیگرش عذابش را شروع کرد، من صدای خُرد شدن استخوان‌هایش را می‌شنوم.
بنابراین مسائل دو گونه است، ما از آن سرا چیزی نمی‌دانیم و اینها را ملاک قرار نمی‌دهیم، البته لزومی ندارد، هیچ لزومی ندارد این امور الان باز شود. اما در نظر داشته باشید که، ما احتیاج به بصیرت داریم، زمانی در طول شبانه روز هست که اصطلاحا به آن “گرگ و میش” می‌گویند؛ در واقع نه روز است نه شب است، زمان کوتاهی است از اول صبح که دید قادر به تشخیص اشیاء نیست، چرا که نه شب است نه روز است (البته غیر از بین الطلوعین). اگر ملاک نداشته باشی می‌روی آن ور!
الان ملاک #مقام_معظم_رهبری است، فقیه! این را من از روی صدق عرض می‌کنم، من آدم سیاسی نیستم، خیلی هم مواظب هستم عقیده‌ام بهم نخورد. عمل ایشان، طبق تشخیص و بینش است، فهم و آگاهی در عمل ایشان است.
در زمان غیبت این مقدار کافی است برای این‌که ما جهت را دریابیم. خیلی امور را، ایشان اصلاً مأمور نیست بگوید وظیفه‌ی خود ما است بفهمیم! خیلی چیزها را ایشان می‌گوید اما منظور دیگری دارد ما باید تشخیص دهیم.
حضرت می‌فرماید در قرآن بعضی از آیات ماضی آمده ولی خداوند متعال اراده‌ی مضارع کرده است. در برخی موارد مفرد آمده اما مقصود جمع بوده، گاهی برعکس جمع گفته منظورش مفرد بوده است! باید یک ملاک در دست گرفت، تا همین قرآن منحرفت نکند! همین قرآن هفتاد و دو فرقه درست کرده است. البته قرآن بدون اهل بیت هفتاد و دو فرقه می‌شود، ولی قرآن_با_معصوم یک فرقه بیش نیست، فرقه‌ی ناجیه است.
بنابراین باید حواس‌مان را جمع کنیم با بصیرت راه برویم.
الان شما نگاه کنید اولی و دومی کجا دفن هستند؟ کنار پیامبر(ص)!! آیا این نشانه ی این است که مقام اینها بالا هست؟! پس امیرالمومنین(ع) که در کوفه دفن شده مقام پایین‌تری داشته است؟! الان هارون درست زیر گنبد دفن شده است حتی امام رضا(ع) درست زیر گنبد نیست که او هست… آیا مقام هارون چون زیر آن سوراخ گنبد است بیشتر است؟! نه قطعا این گونه نیست. در سفر مشهد یاد هارون می‌افتیم می‌گوییم «اللهم العن هارون و مأمون» . اینها چیزهایی نیست که ما را این‌ور و آن‌ور ببرد.
باید بصیرت داشته باشیم و
بصیرت حقیقت ثابتی هست که ما درمیابیم و میفهمیم، و با کمک آن اشتباه نمی‌کنیم.
البته موارد آشکاری هست که بتوان آنها را ملاک گرفت: مثل: دوستان ویاران فرد، پیروان و فرزندان فرد، صحبتهایی که از خود بجا گذاشته و…