اشک های بی صدا

  راز تقارن لیالی قدر با شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام (قسمت چهارم)

  دنیای امروز دنیای کوتوله‌هاست؛ قدّ انسان شناخته شده نیست؛ قدر انسان شناخته شده نیست. گمان می‌شود اندازه و قدر انسان همین است که بشرِ امروز دارد.

  دنیای امروز، شب ظلمانی‌یی است که حقیقت انسانیّت در آن ناشناخته است. و در این لیله‌ی دنیا، حقیقت انسانیّت با تمامیّتش است که قدر انسان را تعریف می‌کند.

  حقیقت و تمامیّت انسانیّت حجّت خداست. این‌گونه ارتباط لیلة القدر با انسان کامل آشکار می‌شود.

 در این لیل دنیا که قدر بشر، قدر انسان، قدر آدمیّت و انسانیّت ناشناخته است؛ حجّت خداست که قدر انسان را مشخّص می‌کند. ابعاد و عظمت حقیقت انسانی را به منصه‌ی ظهور می‌گذارد و با شناخت و توجّه به اوست که دیگران می‌یابند که چقدر کوتاهند و آن وقت شاید نقطه‌ی عطف و مبدأ تحوّلی در زندگی‌شان شکل گیرد.

  وقتی قدّ افراشته‌ی انسان کامل را در اخلاق، کمالات روحی، اندیشه‌ها و افکار بلند و در عظمت‌های معنوی و عرفانی ببینند؛ وقتی قدّ افراشته‌ی حجّت خدا را ببینند؛ شاید به فکر بیفتند که اندکی قد بکشند.

 لیلة القدر نقطه‌ی عطف حیات بشری است. اگر کسی به لیلة القدر دست یافت و حجّت خدا را در لیلة القدر درک و ملاقات کرد؛ تمامیت قدّ انسان را مشاهده کرده است.

  برای چنین کسی، آن شب، شبی است که فردای آن یوم القیامة خواهد بود. «سَلامٌ هِيَ حَتّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» خواهد بود. آن حقیقتی که سلام است؛ یعنی انسان کامل، سلامت کامل است. هیچ عارضه‌یی در هیچ مرتبه‌یی از مراتب ظاهر و باطن او وجود ندارد؛ او سلامت مطلق است. این که سلامت در مراتب مختلف وجود انسان یعنی چه؛ بحث مفصّلی است که اینجا فرصت پرداختن به آن نیست.

 حجّت خدا سلام است. وقتی حقیقت سلام را ببینیم؛ آن وقت بیماری خودمان را باور می‌کنیم. آن قدّ افراشته و قدر لیلة القدری حجّت خدا را که ببینیم؛ آن وقت کوتاه بودن خودمان را درک می‌کنیم و شاید ان‌شاء‌الله لیلة القدر برای ما مبدأ تحوّل شود. اگر این‌گونه شود؛ به بیداری و یقظه رسیده‌ایم و یقظه و بیداری نقطه‌ی آغاز سیر الی الله و نیل به همه‌ی کمالات انسانی است.

ادامه دارد ….

  در محضر استاد مهدی طیب 19 مرداد 91