اشک های بی صدا

دستاوردهای انقلاب اسلامی در سطح داخلی

 دستاوردهای داخلی را در دو محور سیاسی و فرهنگی بررسی میکنیم

1. دستاوردهای سیاسی

2. دستاوردهای فرهنگی

 دستاوردهای سیاسی

 
1.سرنگونی نظام شاهنشاهی و استقرار حاکمیت الهی

حاکمیت طولانی مدت نظام شاهنشاهی بر ایران معیار هایی را بر این کشور حاکم ساخته بود که سعادت، عزت و سربلندی ملت در آن جایی نداشت. نظام شاهنشاهی همواره با زر و زور و تزویر و فساد، حق کشی و بی عدالتی بر کشور حکومت میکرد. از یک سو، رژیم پهلوی به پندار حاکمیت 2500 ساله نظام شاهنشاهی بر ایران، حیات و دوام خود را سنت محتوم تاریخی میدانست و از سوی دیگر، سرمایه گذاری های آمریکا و غرب در ایران، رژیم شاه را مقتدر و مسلح ساخته بود. با این حال انقلاب اسلامی در عینی ترین دستاورد خود این نظام را در هم کوبید و نهال طیبه « استقلال، آزادی و جمهووری اسلامی » را در این کشور نشاند.

نظام های سیاسی مانند « لیبرال دموکراسی » غرب، که راهکار کنار نهادن دین و ناکارآمد جلوه دادن آن را برگزید در دنیا رایج بوده و هست. دراین رهگذر، با اثر پذیری اندیشمندان مسلمان از این نظریه رفته رفته اسلام به مجموعه ای از احکام فردی بی تأثیر و کم محتوی بدل شد که در این سرنوشت اجتماعی بشر هیچ نقشی نداشت. با انقلاب اسلامی ایران موضوع تقید به دین دگر بار تأیید گردید و در بسیاری از اصول و فصول قانون اساسی مورد توجه قرار گرفت. این تقید و تبعیت از قوانین الهی نظام اسلامی را مقابل نظام های فاشیستی نشاند که در آنها حکومت بر اخلاق و مذهب حاکم است.

یکی از دستاوردها در این زمینه که باعث تقابل نظام تازه تأسیس با هرگونه نظام استبدادی است مشارکت مردمی در حکومت است. امام خمینی (ره) در این زمینه میفرماید: « در این طرز حکومت، حاکمیت منحصر به خداست و قانون ]نیز[ فرمان و حکم خداست. قانون اسلام یا فرمان خدا، بر همه افراد و دولت اسلامی حکومت تام دارد. همه افراد ـ از رسول اکرم(ص) گرفته تا خلفای آن حضرت و سایر افراد – تا ابد تابع قانون هستند؛ همان قانونی که از طرف خدای تبارک و تعالی نازل شده و در لسان قرآن و نبی اکرم (ص) بیان شده است.»

تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، خاکمان و سیاست مداران – همگام با نظام های غربی – نظریه جدایی دین از سیاست را تبلیغ میکردند، اما بعد از انقلاب اسلامی ایران دیانت و سیاست لازم و ملزوم یکدیگر قرار گرفت. به گفته شهید مدرس: « سیاست ما عین دیانت ماست و دیانت ما عین سیاست ماست.»

 
2. افزایش بینش و مشارکت سیاسی مردم

دور نگه داشتن مردم از مسائل و واقعیتهای جامعه، از سیاستهای رژیم های نامشروع است تا حیات خود را تداوم بخشد، رژیم پهلوی هم در پی همین هدف میکوشید ولی پس از پیروزی انقلاب اسلامی آگاهی و بینش سیاسی مردم به عنوان اصلی مهم در قانون اساسی جمهوری اسلامی، سرلوحه برنامه ریزی های کشور قرار گرفت.بدین ترتیب مردم به عنوان صاحبان اصلی انقلاب و ولی نعمت نظام، با دیدگاه ها و آرمانهای خویش به یاری حکومت اسلامی شتافتند.

 3. استقلال و دگرگونی اصول سیاست خارجی

ایران همواره در دوران معاصر زیر نفوذ قدرتهای استعماری و بیگانه بوده است. پس از جنگ جهانی دوم و صف بندی بلوک غرب و شرق، آمریکا به صورت قدرت خارجی بی رقیب در عرصه سیاست و اقتصاد ایران در آمد، به گونه ای که سفیر آمریکا در ایران به مشاور شاه و دربار بدل گردید. امام (ره) درباره دولت شاهنشاهی فرمود: « یک مملکتی که استقلال ندارد و وابسته به غیر است و همه اش به عمل ایشان ]= شاه[ وابسته به غیر شده، به این نمیشود گفت یک مملکت متمدن.»

پس از پیروزی انقلاب آرمان استقلال طلبی مردم در کلام امام (ره) و متن قانون اساسی نمودار شد.

« سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نفی هرگونه سلطه جویی و سلطه پذیری، حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضی کشور، دفاع از حقوق مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرتهای سلطه گر و روابط صلح آمیز با دول غیر محارب استوار است.»  قانون اساسی، اصل 152

 دستاوردهای فرهنگی

 1.نفی مظاهر فرهنگی غرب و مقابله با تهاج فرهنگی

رژیم پهلوی برنامه های آینده خود را بر پایه نگره غربی بنا نهاده بود. الگوی استعمار و استبداد بر « استحاله فرهنگی » ایران پایه ریزی شده بود و برای تحقق این هدف شوم، عرصه های گوناگون اجتماع مانند هنر و ادبیات، سینما، تئاتر، رادیو و تلویزیون و… تحت سیطره ارزش های غربی درآمد.بدین سان، افکار عمومی به ویژه نوجوانان و جوانان در معرض تفرقه و ترویج ابتذال و اباحی گری قرار گرفت تا از این طریق هویت اسلامی – ملی به فراموشی سپرده شود و فرهنگ غرب نیز به تمامی پذیرفته گردد.

انقلاب اسلامی که نخست یک انقلاب فرهنگی بود، با تعمیم خودباوری فرهنگی و گسترش شعائر دینی، زمینه را برای تقویت پایه های ایمانی مردم و پرورش نسل های خودباور فراهم نمود و با عمومی کردن آموزش در سطح جامعه و افزایش سطح علمی دانش آموختگان، به رشد استعدادها و شکوفایی قدرت ابتکار مردم – به ویژه جوانان – کمک کرد.افزون بر این، انقلاب اسلامی با دگرگون ساختن نگرش زن مسلمان نسبت به خود و محیط پیرامون خویش، او را به بازیابی جایگاه و نقش واقعی زنان ایرانی در خانواده و جامعه فراخواند.

2. عمومی شدن آموزش و ارتقای سطح علمی جامعه

پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با آنکه در تبلیغ رشد فرهنگی کشور و مبارزه با بی سوادی هیاهوی زیادی میشد، بسیاری از مردم ایران بی سواد بودند. در نظام جمهوری اسلامی نهضت مدرسه سازی رشد تنابنده ای یافت. نهضت سوادآموزی در باسواد کردن میلیونها نفر که از نعمت خواندن و نوشتن محروم بودند، موفقیت چشمگیری داشته است. در راستای همین رشد فرهنگی، قدرت ابتکار و خلاقیت مردم به ثمر نشست؛ به گونه ای که جهان هر ساله شاهد پیروزی های نخبگان ایرانی در رشته های مختلف در سطوح جهانی است.

 3. ارتقای جایگاه زن در اجتماع

بر اساس خودباختگی فرهنگی و رواج ارزش های غربی در عصر پهلوی، هویت اسلامی زن مسلمان ایرانی مورد تهدید قرار گرفت.از سویی در جامعه به تدریج فرهنگ برهنگی و بی عفتی رواج می یافت و از فعالیت های اجتماعی و سودمند زنان نیز کاسته میشد. بعد از انقلاب جایگاه زن در جامعه اسلامی تعیین شد و همانگونه که زنان در جریان انقلاب فعالیت داشتند، پس از انقلاب نیز به جایگاه واقعی خود دست یافتند و توانستند در صحنه های مختلف جامعه حضور یابند.

 4. ایجاد روحیه خودباوری

پس از انقلاب، خودباوری و خوداتکایی به گونه ای آشکار در بین آحاد جامعه ایجاد شد؛ مقوله ای که بی شک مهمترین دستاورد اجتماعی انقلاب اسلامی ایران در سطح داخلی بشمار میرود. اوج این خودباوری و شکوفایی شخصیتی در سالهای جنگ تحمیلی دیده میشود. بی تردید ایثار، فداکاری، صداقت و اخلاص مردم و نهادهای مردمی در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره زبانزد جهانیان بوده و هست.

تأمین حقوق افراد، ایجاد امنیت قضایی عادلانه عموم، تساوی همگان دربرابر قانون، توسعه و تحکیم برادری اسلامی، تعاون عمومی بین مردم و نیز تدوین قوانین و مقررات مدنی، جزایی، مالی، اقتصادی، اداری، فرهنگی، نظامی و سیاسی براساس موازین اسلامی، از دیگر دستاوردهای انقلاب اسلامی در این زمینه است.