اشک های بی صدا

   داستانک

جادوگری روی درخت انجیر زندگی میکرد .

به لستر گفت : آرزویی کن تا برآورده کنم .

لستر هم با زرنگی آرزویی کرد ” دو آرزوی دیگر داشته باشم “

بعد هم با هریک از این دو آرزو ، آرزو کرد سه آرزوی دیگر داشته باشد آرزوهایش شد شش تا .

با هرکدام از این شش آرزو سه آرزوی دیگر خواست و …. از هر آرزویش برای خواستن آرزویی دیگر استفاده کرد .

تا وقتی که آرزوهایش رسید به 5 میلیارد و 7 میلیون و 18 هزار و 34 آرزو !!!

بعد آرزو هایش را پهن کرد روی زمین و مشغول شد .

کف می زد و می رقصید ، جست و خیز می کرد و آواز می خواند و برای داشتن آرزو های بیشتر و بیشتر آرزو می کرد .

این در حالی بود که دیگران می خندیدند ، گریه می کردند ، عشق می ورزیدند و محبت می کردند .

لستر وسط آرزوهایش نشست و آنقدر آنها را روی هم ریخت تا مانند تپه ای از طلا شد .

بعد شمردن را آغاز کرد و آنقدر شمرد تا پیر شد .

شبی پیدایش کردند. در حالی که مرده بود و آرزو هایش دور و برش تلنبار شده بود .

آرزوهایش را شمردند . حتی یکی از آن ها هم کم نشده بود ، همه نو بودند و برق می زدند .

بفرمائید چند تا بردارید !

اما به یاد لستر هم باشید که در دنیای سیب ها و لبخندها و شادی ها و … همه ی آرزوهایش را با خواستن آرزویی بیشتر حرام کرد.