خطبه ی فدکیه (قسمت یازدهم)
خطبه ی فدکیه (قسمت یازدهم)
و أَنْتُمْ فِي رَفَاهِيَةٍ مِنَ الْعَيْشِ: و هنگامی که علی علیه السلام در دل سختی ها فرو می رفت، شما در خوشي‌ها زندگی می کردید؛ مشغول رفاه‌تان بودید؛ این علی بود که خطر می کرد؛ و برای دفاع از دین سختی می پذیرفت.
وادِعُونَ فَاكِهُونَ آمِنُونَ: شما در گهواره‌ي امن خودتان متنعّم بوديد؛ در حالي كه علي علیه السلام در دل سختی ها قرار داشت.
تتَرَبَّصُونَ بِنَا الدَّوَائِرَ: آن روزها چشم به اين دوخته بوديد كه کی ورق بر می گردد و روزگار عليه ما موضع مي‌گيرد ؛ آن روزها چشم به این دوخته بودید؛ در زمان رسول الله(ص) طرح نابودی ما اهل بیت را ریخته بودید.
و تَتَوَكَّفُونَ الأَخْبَارَ: و گوش به زنگ بودید كه چه زماني خبر فوت رسول الله (ص) مي‌رسد كه توطئه‌هاي خودتان را عملي كنيد.
و تَنْكِصُونَ عِنْدَ النِّزَالِ: و موقع جنگ ها عقب‌گرد مي‌كرديد.
و تَفِرُّونَ مِنَ الْقِتَالِ: و از ميدانهای جنگ و قتال فرار مي‌كرديد.
فلَمَّا اخْتَارَ اللَّهُ لِنَبِيِّهِ دَارَ أَنْبِيَائِهِ: تا اينكه كه خداي متعال آن خانه‌ي اقامت اخروي پيامبران را براي پيامبر (ص) خودش برگزيد.
و مَأْوَى أَصْفِيَائِهِ: و او را در آرامگاه برگزيدگان الهي جاي داد.
ظهَرَ فِيكُمْ حَسَكَةُ النِّفَاقِ: خار و خاشاك نفاق در ميان شما ظاهر شد. آنچه را که در زمان رسول الله مخفی می کردید و مترصد بودید که فرصت پیدا کنید تا پیغمبر (ص) از دنیا رفت؛ باطنتان را آشکار کردید.
و سَمَلَ جِلْبَابُ الدِّينِ: تا پیغمبر (ص) از دنیا رفت گويا جامه‌ي دين كهنه شد؛ دین یک چیز بی ارزش شد و طراوت دين در بین شما از بين شما رفت.
و نَطَقَ كَاظِمُ الْغَاوِينَ: و سر دسته ی گمراهان به سخن درآمد؛ یا گمراهاني كه در زمان رسول الله (ص) خشم خودشان را فرو برده بودند و كينه‌ي خودشان را نسبت به علی و اهل بیت آشکار نمی کردند؛ این گمراهان بعد از مرگ رسول الله (ص) خشم خودشان را آشکار کردند.
و نَبَغَ خَامِلُ الأَقَلِّينَ: و افراد فرومايه‌ي گمنام سر بر آوردند و افراد برجسته شدند! کسانی که در زمان رسول الله (ص) پست، مطرود و بی ارزش بودند، حالا سر برآوردند.
و هَدَرَ فَنِيقُ الْمُبْطِلِينَ: و افراد بی عرضه ی نازپرورده، کبکشان شروع کرد به خواندن؛ دوره جولان دادشان رسيد
فخَطَر فِي عَرَصَاتِكُمْ: و در عرصه‌هاي زندگي یا خانه های شما آغاز به قدم زدن كردند.
و أَطْلَعَ الشَّيْطَانُ رَأْسَهُ مِنْ مَغْرَزِهِ: و بعد از رسول الله (ص) شيطان از مخفي‌گاه خودش سر بيرون آورد.
هاتِفاً بِكُمْ: و شروع به ندا دادن به شما كرد.
فأَلْفَاكُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجِيبِينَ: و دید چقدر قشنگ شما دعوتش را استجابت مي‌كنيد.
و لِلْعِزَّةِ فِيهِ مُلاحِظِينَ: و چقدر براي مغرور شدن آماده‌ايد؛ و فریب های او را در زندگی لحاظ می کنید.
ثمَّ اسْتَنْهَضَكُمْ فَوَجَدَكُمْ خِفَافاً: بعد از شما خواست كه قيام كنيد ديد كه چقدر زود و سبکبال راه افتاديد در مسیری که شیطان امر کرد.
و أَحْمَشَكُمْ فَأَلْفَاكُمْ غِضَاباً: و شما را گرم كرد و ديد چه زود عليه ما اهل بيت به خشم آمديد و غضبناک شدید،
فوَسَمْتُمْ غَيْرَ إِبِلِكُمْ: و در نتيجه تحريكات شيطان غير از شتر خودتان یعنی شتر دیگری را داغ زديد؛ چون عرب معمولاً شتران خود را براي اينكه عوض نشود داغ مي زد؛ حال اين اشاره به اين است كه خلافت را كه متعلّق به شما نبود تصاحب كرديد.
و وَرَدْتُمْ غَيْرَ مَشْرَبِكُمْ: و به آبي كه متعلّق به شما نبود؛ سهم شما نبود؛ وارد شديد.
هذَا وَ الْعَهْدُ قَرِيبٌ: در حالي كه هنوز چيزي از زمان رسول الله صلي الله عليه و آله نگذشته بود؛ چند روز بیشتر نگذشته بود!
و الْكَلْمُ رَحِيبٌ: و دهان آن زخمي كه شكافته بود هنوز باز بود؛ هنوز این زخم سر بهم نیاورده بود.
و الْجُرْحُ لَمَّا يَنْدَمِلْ: و دهانه‌ي زخم هنوز به هم نيامده بود.
و الرَّسُولُ لَمَّا يُقْبَرْ: و پيغمبرصلي الله عليه و آله هنوز به خاك سپرده نشده بود؛ رسول الله (ص) دفن نشده بود که این کار را شروع کردید
ابْتِدَاراً زَعَمْتُمْ خَوْفَ الْفِتْنَةِ: و بعد هم بهانه آورديد كه ترسيديم فتنه‌اي در جامعه‌ي اسلامي برخيزد؛ لذا زودتر رفتید که کار خلافت را شکل دهید که فتنه ای ایجاد نشود؛ یک همچین توجیهی هم برای غصب خلافت درست کردید.
ألا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرِينَ: حضرت این آیه را خواندند فرمودند: به درستي كه با همين كار در فتنه افتادند و سقوط كردند و جهنّم بر كافران احاطه دارد.
فهَيْهَاتَ مِنْكُمْ: پس هیهات اين امر از شما خیلی دور بود.
و كَيْفَ بِكُمْ؟ چگونه اين كار را كرديد؟
و أَنَّى تُؤْفَكُونَ: به كجا مي‌رويد ای مسلمانها !؟
استاد مهدی طیب- جلسه 12 آذر 83