ذکر
خواص و تاثیر اسماَ الهی
اَللهُ : نام ذاتیست مجتمع همه صفات کمال که از حیث استحقاق سزاوار پرستش و حمد باشد ، پس الله هر گاه گفته شود ، گویا اسماء حسنی همه گفته شده و آنرا لفظ جلاله گویند مأخوذ از اله یا له به معنی درخشندگی و او را اسم اعظم گویند . به چند وجه : ۱ – هر یک از حروف وی حذف کنند ، معنی وی برقرار است . ۲ – مشهورترین اسماء است . ۳ – بر همه اسماء مقدم است . ۴ – مختص به کلمه توحید و شهادتین است . ۵ – از همه اسماء بیشتر است چه در قرآن ۲۷۰۸ جا مذکور است . در هر یک از صبح و عصر و ثلث آخر شب به عددش خوانده شود ، جهت برآمدن مطالب است . امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس ده (۱۰) بار« یاللهُ» بگوید باو گفته شود حاجت تات
الواحِدُ : یعنی یگانه است… امام رضا علیه السلام فرمود:(در شرح الاسماء) هر که را مرض صعب بود ، ورد کند وهر روز صدویک نوبت بگوید:« یا واحِدُ» از آن بیماری صحّت یابد .
الاَحَدُ : به معنی واحد است در اشتمال بر نفی اجزا . یعنی یگانه در یگانگی و بی همتائی در ذات خویش . علی علیه السلام فرمود: او یکیست که در چیزها برای او مانندی و همتائی نیست . خواندن این در همه وقت ۱۳ بار برای تخلیص فایده عظیم دارد . ۱۰۰۰ بار در خلوت گفتن چنان ظاهر شود که ملائکه با وی همراهند .
الصَّمَدُ : چون در غیر خدا استعمال شود به معنی میان پر بودن است اما در مورد خدا به سه معنی اطلاق می شود : ۱- سید و بزرگ . ۲- قصد کرده شده در حوائج و پناه در همه امور . ۳- ذاتی که با ذات همه اشیا مغایر باشد . خداوند معبود و پناه همه دردمندان در همه حال است . در حین نزول بلا و احتیاج و برهم خوردگی کارها خواندنش مجربست و بسیار گفتنش برای رفع جوع و گرسنگی نافعست . امام رضا علیه السلام فرمود: هر که در خلوت بسیار گوید در انجمن او را از هیچکس بیم نبود .
الاَوَّلُ : دو معنی دارد : ۱- سبقت دارنده بر همه اشیا . ۲- ابتدا کننده در خلق اشیا که قبل از وجود هر شیئی بوده است و او را ابتدایی که منتهی به مدت شود نبوده است و به معنی مبدئ است . جهت یمن در شروع کردن کارها و پیش نهاد هرچیزی خواندنش مؤثر است . چون انگشت سبابه بر شکم حامله گذارند و «یا مبدئ» گویند ، حمل سقط نشود . امام رضا علیه السلام فرمود جهت غایب یا هر کار صعب که باشد چهل شب جمعه هر شب هزار بار بگوید غائب حاضر گردد و جمله حاجات او حاصل شود .
الاخِرُ : همیشه باشد بی وهم وزوال و آن بمعنی مقابل اوّل است و بعد از فنای چیزها باقی است . برای دوام و اتمام کارها مداومت آن بسیار سودمند است . بسیار گفتن اخر و معزّ و مذلّ برای غلبه برخصم و هیبت بین مردم نافع است . هر کس از ظالمی ترسد ، ۷۵ بار «یا مذلّ» گوید و به سجده رود ، شر وی از او دفع شود .
السَّمیعُ : چهار معنی دارد : ۱- شنونده هر رازی از پست وبلند وپنهان وآشکار که یکسان باشد نزد او سخن یا سکوت خلق . ۲- قبول کننده و اجابت نماینده دعای داعیان ، چنانکه سمعَ اللهُ لِمَن حَمِدَه و این اخص از معنی اول است . ۳- دانا به مسموعات از اصوات و حروف و ترکیب کلمات خواه به ظهور آیند خواه نیایند . ۴- عالم به هر معلوم اعم از اصوات و کلمات . ۱۸۰ بار بخوانند به ظرف چینی که این کلمه را بر آن به مشک و زعفران نوشته و به روغن کل شیشه به گوش کران چکانند شفا یابد . مداومتش برای اجابت دعا مجربست . رسول خدا (ص) فرمود: هرکه هر صباح سه نوبت بگوید:« بِسمِ اللهِ الَّذی لا یَضُرُّ مَعَ اسمِه شیئَ فِی اَلاَرضِِ وَ لا فِی السَّماءِ وَهُوَ السَّمیعُ العَلیم» وبرهر دو کف دست دمد وبروی خود فروآورد در آنروز به هیچ بلا وزحمت مبتلا نشود و اگر در شب به این ورد قیام نماید در آنشب از نکبات محفوظ و سالم ماند . امام حضرت رضا علیه السلام فرمود: هر که هر روز پیش از آنکه سخن دنیا گوید بعد از ادای نماز صبح هفت نوبت بگوید:«فَسَیَکفیکَهُمُ اللهُ وَهُوَ السَّمیعُ العَلیم» خداوند تعالی از برکت این کلمات قرآنی جمله مهمات او را در آنروز کفایت
البَصیرُ : یعنی بینا و مطلع بر چیزهای پنهانی وآشکارا بدون آلت بصر . برای بینائی امر دنیا وآخرت ودفع رَمَد وشبکوری وبیماریهای چشم و رفع قساوت دل و رفع مبهوتی مداومت نمایند .
القَََدیرُ : بمعنای قادر و مشتق از قدرت وغلبه است بر هر مقدوری و تمکّن تام است بر هر چیزی به گونه ای که امتناع از فرمان او هیچکس را ممکن نباشد و بیرون رفتن از تحت تصرف و قدرت او محال باشد ، و دیگر توانایی بر هرامری و هر چیزی بدون مدد و معاونت دیگری . به جهت تقویت دل و تسلط بر امور و اندازه قرار دادن هر چیزی مجربست . امام معصوم فرموده اند: هر که در وقت وضو ساختن بر هرعضوی سه (۳) بار بگوید« یا قادِر»برخصمان غا لب آید اگرچه ضعیف بود .
القاهِرُ : یعنی مقهورکننده وقهّار . قهّار صیغه مبالغه آن است . بمعنی شکننده کردن هرگردن کشی باا نواع رنج وخواری . به هر صورت تفوّق دارنده بر هر چیزی و تسلط بر جبابره و قرار دهنده فرمان بر هر احدی به موت ، که هیچ آفریده را طاقت امتناع از فرمان او نیست . جهت غلبه و تفوّق بر همگنان به دنبال هر نماز ۳۰۶ بار بگویند . چون برابر ظالمی آیِه «هُوَ القاهِرُ فَوقَ عبادِه» را تا آخر بخوانند ، از وی متضرر نشوند . بسیار گفتن این اسم و «یا قَهّار» حب دنیا را از دل بردارد . در محاق ماه آخر شب گویند «یا قاهِرُ یا قَهّارُ یاذاالبَطشِ الشَدید انتَ الذی لایُطاقُ اِنتِقامُهُ» و نفرین بر دشمن کند فنا شود . امام رضا علیه السلام فرموده اند: هر کس که بسیار گوید این اسم « یا قََهّار» را خدای تعالی غم ورنج وزحمت دنیا از دل وی بردارد وبر نفس خود غا لب آید وهر که میان فرض و سنت نماز جمعه بر نیت قهر دشمن صد (۱۰۰) بار بخواند خصمان وی مقهور شوند وصفای باطن او را حاصل آید و در معنی بردل او گشاده گردد .